Durga Saptashati Chapter 4

శక్రాదిస్తుతిర్నామ చతుర్ధోఽధ్యాయః ॥

ధ్యానం
కాలాభ్రాభాం కటాక్షైర్ అరి కుల భయదాం మఽఉళి బద్ధేందు రేఖాం
శంఖ చక్ర కృపాణం త్రిశిఖ మపి కరైర్ ఉద్వహంతీం త్రిన్ఱ్త్రామ్ ।
సింహ స్కందాధిరూఢాం త్రిభువన మఖిలం తేజసా పూరయంతీం
ధ్యాయేద్ దుర్గాం జయాఖ్యాం త్రిదశ పరివృతాం సేవితాం సిద్ధి కామైః ॥

ఋషిరువాచ ॥1॥

శక్రాదయః సురగణా నిహతేఽతివీర్యే
తస్మిందురాత్మని సురారిబలే చ దేవ్యా ।
తాం తుష్టువుః ప్రణతినమ్రశిరోధరాంసా
వాగ్భిః ప్రహర్షపులకోద్గమచారుదేహాః ॥ 2 ॥

దేవ్యా యయా తతమిదం జగదాత్మశక్త్యా
నిఃశేషదేవగణశక్తిసమూహమూర్త్యా ।
తామంబికామఖిలదేవమహర్షిపూజ్యాం
భక్త్యా నతాః స్మ విదధాతుశుభాని సా నః ॥3॥

యస్యాః ప్రభావమతులం భగవాననంతో
బ్రహ్మా హరశ్చ నహి వక్తుమలం బలం చ ।
సా చండికాఽఖిల జగత్పరిపాలనాయ
నాశాయ చాశుభభయస్య మతిం కరోతు ॥4॥

యా శ్రీః స్వయం సుకృతినాం భవనేష్వలక్ష్మీః
పాపాత్మనాం కృతధియాం హృదయేషు బుద్ధిః ।
శ్రద్థా సతాం కులజనప్రభవస్య లజ్జా
తాం త్వాం నతాః స్మ పరిపాలయ దేవి విశ్వం ॥5॥

కిం వర్ణయామ తవరూప మచింత్యమేతత్
కించాతివీర్యమసురక్షయకారి భూరి ।
కిం చాహవేషు చరితాని తవాత్భుతాని
సర్వేషు దేవ్యసురదేవగణాదికేషు । ॥6॥

హేతుః సమస్తజగతాం త్రిగుణాపి దోషైః
న జ్ఞాయసే హరిహరాదిభిరవ్యపారా ।
సర్వాశ్రయాఖిలమిదం జగదంశభూతం
అవ్యాకృతా హి పరమా ప్రకృతిస్త్వమాద్యా ॥6॥

యస్యాః సమస్తసురతా సముదీరణేన
తృప్తిం ప్రయాతి సకలేషు మఖేషు దేవి ।
స్వాహాసి వై పితృ గణస్య చ తృప్తి హేతు
రుచ్చార్యసే త్వమత ఏవ జనైః స్వధాచ ॥8॥

యా ముక్తిహేతురవిచింత్య మహావ్రతా త్వం
అభ్యస్యసే సునియతేంద్రియతత్వసారైః ।
మోక్షార్థిభిర్మునిభిరస్తసమస్తదోషై
ర్విద్యాఽసి సా భగవతీ పరమా హి దేవి ॥9॥

శబ్దాత్మికా సువిమలర్గ్యజుషాం నిధానం
ముద్గీథరమ్యపదపాఠవతాం చ సామ్నామ్ ।
దేవీ త్రయీ భగవతీ భవభావనాయ
వార్తాసి సర్వ జగతాం పరమార్తిహంత్రీ ॥10॥

మేధాసి దేవి విదితాఖిలశాస్త్రసారా
దుర్గాఽసి దుర్గభవసాగరసనౌరసంగా ।
శ్రీః కైట భారిహృదయైకకృతాధివాసా
గౌరీ త్వమేవ శశిమౌళికృత ప్రతిష్ఠా ॥11॥

ఈషత్సహాసమమలం పరిపూర్ణ చంద్ర
బింబానుకారి కనకోత్తమకాంతికాంతమ్ ।
అత్యద్భుతం ప్రహృతమాత్తరుషా తథాపి
వక్త్రం విలోక్య సహసా మహిషాసురేణ ॥12॥

దృష్ట్వాతు దేవి కుపితం భ్రుకుటీకరాళ
ముద్యచ్ఛశాంకసదృశచ్ఛవి యన్న సద్యః ।
ప్రాణాన్ ముమోచ మహిషస్తదతీవ చిత్రం
కైర్జీవ్యతే హి కుపితాంతకదర్శనేన । ॥13॥

దేవిప్రసీద పరమా భవతీ భవాయ
సద్యో వినాశయసి కోపవతీ కులాని ।
విజ్ఞాతమేతదధునైవ యదస్తమేతత్
న్నీతం బలం సువిపులం మహిషాసురస్య ॥14॥

తే సమ్మతా జనపదేషు ధనాని తేషాం
తేషాం యశాంసి న చ సీదతి ధర్మవర్గః ।
ధన్యాస్త​ఏవ నిభృతాత్మజభృత్యదారా
యేషాం సదాభ్యుదయదా భవతీ ప్రసన్నా॥15॥

ధర్మ్యాణి దేవి సకలాని సదైవ కర్మాని
ణ్యత్యాదృతః ప్రతిదినం సుకృతీ కరోతి ।
స్వర్గం ప్రయాతి చ తతో భవతీ ప్రసాదా
ల్లోకత్రయేఽపి ఫలదా నను దేవి తేన ॥16॥

దుర్గే స్మృతా హరసి భీతి మశేశ జంతోః
స్వస్థైః స్మృతా మతిమతీవ శుభాం దదాసి ।
దారిద్ర్యదుఃఖభయహారిణి కా త్వదన్యా
సర్వోపకారకరణాయ సదార్ద్రచిత్తా ॥17॥

ఏభిర్హతైర్జగదుపైతి సుఖం తథైతే
కుర్వంతు నామ నరకాయ చిరాయ పాపమ్ ।
సంగ్రామమృత్యుమధిగమ్య దివంప్రయాంతు
మత్వేతి నూనమహితాన్వినిహంసి దేవి ॥18॥

దృష్ట్వైవ కిం న భవతీ ప్రకరోతి భస్మ
సర్వాసురానరిషు యత్ప్రహిణోషి శస్త్రమ్ ।
లోకాన్ప్రయాంతు రిపవోఽపి హి శస్త్రపూతా
ఇత్థం మతిర్భవతి తేష్వహి తేఽషుసాధ్వీ ॥19॥

ఖడ్గ ప్రభానికరవిస్ఫురణైస్తధోగ్రైః
శూలాగ్రకాంతినివహేన దృశోఽసురాణామ్ ।
యన్నాగతా విలయమంశుమదిందుఖండ
యోగ్యాననం తవ విలోక యతాం తదేతత్ ॥20॥

Know More : Durga Dwadasa Nama Stotram

దుర్వృత్త వృత్త శమనం తవ దేవి శీలం
రూపం తథైతదవిచింత్యమతుల్యమన్యైః ।
వీర్యం చ హంతృ హృతదేవపరాక్రమాణాం
వైరిష్వపి ప్రకటితైవ దయా త్వయేత్థం ॥21॥

కేనోపమా భవతు తేఽస్య పరాక్రమస్య
రూపం చ శతృభయ కార్యతిహారి కుత్ర ।
చిత్తేకృపా సమరనిష్టురతా చ దృష్టా
త్వయ్యేవ దేవి వరదే భువనత్రయేఽపి ॥22॥

త్రైలోక్యమేతదఖిలం రిపునాశనేన
త్రాతం త్వయా సమరమూర్ధని తేఽపి హత్వా ।
నీతా దివం రిపుగణా భయమప్యపాస్తం
అస్మాకమున్మదసురారిభవం నమస్తే ॥23॥

శూలేన పాహి నో దేవి పాహి ఖడ్గేన చాంభికే ।
ఘంటాస్వనేన నః పాహి చాపజ్యానిస్వనేన చ ॥24॥

ప్రాచ్యాం రక్ష ప్రతీచ్యాం చ చండికే రక్ష దక్షిణే ।
భ్రామణేనాత్మశూలస్య ఉత్తరస్యాం తథేశ్వరీ॥25॥

సౌమ్యాని యాని రూపాణి త్రైలోక్యే విచరంతితే ।
యాని చాత్యంత ఘోరాణి తైరక్షాస్మాంస్తథాభువం ॥26॥

ఖడ్గశూలగదాదీని యాని చాస్త్రాణి తేఽంబికే ।
కరపల్లవసంగీని తైరస్మాన్రక్ష సర్వతః ॥27॥

ఋషిరువాచ ॥28॥

ఏవం స్తుతా సురైర్దివ్యైః కుసుమైర్నందనోద్భవైః ।
అర్చితా జగతాం ధాత్రీ తథా గంధాను లేపనైః ॥29॥

భక్త్యా సమస్తైస్రి శైర్దివ్యైర్ధూపైః సుధూపితా ।
ప్రాహ ప్రసాదసుముఖీ సమస్తాన్ ప్రణతాన్ సురాన్। ॥30॥

దేవ్యువాచ ॥31॥

వ్రియతాం త్రిదశాః సర్వే యదస్మత్తోఽభివాంఛితం ॥32॥

దేవా ఊచు ॥33॥

భగవత్యా కృతం సర్వం న కించిదవశిష్యతే ।
యదయం నిహతః శత్రు రస్మాకం మహిషాసురః ॥34॥

యదిచాపి వరో దేయ స్త్వయాఽస్మాకం మహేశ్వరి ।
సంస్మృతా సంస్మృతా త్వం నో హిం సేథాఃపరమాపదః॥35॥

యశ్చ మర్త్యః స్తవైరేభిస్త్వాం స్తోష్యత్యమలాననే ।
తస్య విత్తర్ద్ధివిభవైర్ధనదారాది సంపదాం ॥36॥

వృద్దయేఽ స్మత్ప్రసన్నా త్వం భవేథాః సర్వదాంభికే ॥37॥

ఋషిరువాచ ॥38॥

ఇతి ప్రసాదితా దేవైర్జగతోఽర్థే తథాత్మనః ।
తథేత్యుక్త్వా భద్రకాళీ బభూవాంతర్హితా నృప ॥39॥

ఇత్యేతత్కథితం భూప సంభూతా సా యథాపురా ।
దేవీ దేవశరీరేభ్యో జగత్ప్రయహితైషిణీ ॥40॥

పునశ్చ గౌరీ దేహాత్సా సముద్భూతా యథాభవత్ ।
వధాయ దుష్ట దైత్యానాం తథా శుంభనిశుంభయోః ॥41॥

రక్షణాయ చ లోకానాం దేవానాముపకారిణీ ।
తచ్ఛృ ణుష్వ మయాఖ్యాతం యథావత్కథయామితే
హ్రీం ఓం ॥42॥

॥ జయ జయ శ్రీ మార్కండేయ పురాణే సావర్నికే మన్వంతరే దేవి మహత్మ్యే శక్రాదిస్తుతిర్నామ చతుర్ధోఽధ్యాయః సమాప్తమ్ ॥

ఆహుతి
హ్రీం జయంతీ సాంగాయై సాయుధాయై సశక్తికాయై సపరివారాయై సవాహనాయై శ్రీ మహాలక్ష్మ్యై లక్ష్మీ బీజాదిష్టాయై మహాహుతిం సమర్పయామి నమః స్వాహా ॥

शक्रादिस्तुतिर्नाम चतुर्धोऽध्यायः ॥

ध्यानं
कालाभ्राभां कटाक्षैर् अरि कुल भयदां मऽउलि बद्धेंदु रेखां
शंख चक्र कृपाणं त्रिशिख मपि करैर् उद्वहंतीं त्रिन्ऱ्त्राम् ।
सिंह स्कंदाधिरूढां त्रिभुवन मखिलं तेजसा पूरयंतीं
ध्यायेद् दुर्गां जयाख्यां त्रिदश परिवृतां सेवितां सिद्धि कामैः ॥

ऋषिरुवाच ॥1॥

शक्रादयः सुरगणा निहतेऽतिवीर्ये
तस्मिंदुरात्मनि सुरारिबले च देव्या ।
तां तुष्टुवुः प्रणतिनम्रशिरोधरांसा
वाग्भिः प्रहर्षपुलकोद्गमचारुदेहाः ॥ 2 ॥

देव्या यया ततमिदं जगदात्मशक्त्या
निःशेषदेवगणशक्तिसमूहमूर्त्या ।
तामंबिकामखिलदेवमहर्षिपूज्यां
भक्त्या नताः स्म विदधातुशुभानि सा नः ॥3॥

यस्याः प्रभावमतुलं भगवाननंतो
ब्रह्मा हरश्च नहि वक्तुमलं बलं च ।
सा चंडिकाऽखिल जगत्परिपालनाय
नाशाय चाशुभभयस्य मतिं करोतु ॥4॥

या श्रीः स्वयं सुकृतिनां भवनेष्वलक्ष्मीः
पापात्मनां कृतधियां हृदयेषु बुद्धिः ।
श्रद्था सतां कुलजनप्रभवस्य लज्जा
तां त्वां नताः स्म परिपालय देवि विश्वम् ॥5॥

किं वर्णयाम तवरूप मचिंत्यमेतत्
किंचातिवीर्यमसुरक्षयकारि भूरि ।
किं चाहवेषु चरितानि तवात्भुतानि
सर्वेषु देव्यसुरदेवगणादिकेषु । ॥6॥

हेतुः समस्तजगतां त्रिगुणापि दोषैः
न ज्ञायसे हरिहरादिभिरव्यपारा ।
सर्वाश्रयाखिलमिदं जगदंशभूतं
अव्याकृता हि परमा प्रकृतिस्त्वमाद्या ॥6॥

यस्याः समस्तसुरता समुदीरणेन
तृप्तिं प्रयाति सकलेषु मखेषु देवि ।
स्वाहासि वै पितृ गणस्य च तृप्ति हेतु
रुच्चार्यसे त्वमत एव जनैः स्वधाच ॥8॥

या मुक्तिहेतुरविचिंत्य महाव्रता त्वं
अभ्यस्यसे सुनियतेंद्रियतत्वसारैः ।
मोक्षार्थिभिर्मुनिभिरस्तसमस्तदोषै
र्विद्याऽसि सा भगवती परमा हि देवि ॥9॥

शब्दात्मिका सुविमलर्ग्यजुषां निधानं
मुद्गीथरम्यपदपाठवतां च साम्नाम् ।
देवी त्रयी भगवती भवभावनाय
वार्तासि सर्व जगतां परमार्तिहंत्री ॥10॥

मेधासि देवि विदिताखिलशास्त्रसारा
दुर्गाऽसि दुर्गभवसागरसनौरसंगा ।
श्रीः कैट भारिहृदयैककृताधिवासा
गौरी त्वमेव शशिमौलिकृत प्रतिष्ठा ॥11॥

ईषत्सहासममलं परिपूर्ण चंद्र
बिंबानुकारि कनकोत्तमकांतिकांतम् ।
अत्यद्भुतं प्रहृतमात्तरुषा तथापि
वक्त्रं विलोक्य सहसा महिषासुरेण ॥12॥

दृष्ट्वातु देवि कुपितं भ्रुकुटीकराल
मुद्यच्छशांकसदृशच्छवि यन्न सद्यः ।
प्राणान् मुमोच महिषस्तदतीव चित्रं
कैर्जीव्यते हि कुपितांतकदर्शनेन । ॥13॥

देविप्रसीद परमा भवती भवाय
सद्यो विनाशयसि कोपवती कुलानि ।
विज्ञातमेतदधुनैव यदस्तमेतत्
न्नीतं बलं सुविपुलं महिषासुरस्य ॥14॥

ते सम्मता जनपदेषु धनानि तेषां
तेषां यशांसि न च सीदति धर्मवर्गः ।
धन्यास्त​एव निभृतात्मजभृत्यदारा
येषां सदाभ्युदयदा भवती प्रसन्ना॥15॥

धर्म्याणि देवि सकलानि सदैव कर्मानि
ण्यत्यादृतः प्रतिदिनं सुकृती करोति ।
स्वर्गं प्रयाति च ततो भवती प्रसादा
ल्लोकत्रयेऽपि फलदा ननु देवि तेन ॥16॥

दुर्गे स्मृता हरसि भीति मशेश जंतोः
स्वस्थैः स्मृता मतिमतीव शुभां ददासि ।
दारिद्र्यदुःखभयहारिणि का त्वदन्या
सर्वोपकारकरणाय सदार्द्रचित्ता ॥17॥

एभिर्हतैर्जगदुपैति सुखं तथैते
कुर्वंतु नाम नरकाय चिराय पापम् ।
संग्राममृत्युमधिगम्य दिवंप्रयांतु
मत्वेति नूनमहितान्विनिहंसि देवि ॥18॥

दृष्ट्वैव किं न भवती प्रकरोति भस्म
सर्वासुरानरिषु यत्प्रहिणोषि शस्त्रम् ।
लोकान्प्रयांतु रिपवोऽपि हि शस्त्रपूता
इत्थं मतिर्भवति तेष्वहि तेऽषुसाध्वी ॥19॥

खड्ग प्रभानिकरविस्फुरणैस्तधोग्रैः
शूलाग्रकांतिनिवहेन दृशोऽसुराणाम् ।
यन्नागता विलयमंशुमदिंदुखंड
योग्याननं तव विलोक यतां तदेतत् ॥20॥

दुर्वृत्त वृत्त शमनं तव देवि शीलं
रूपं तथैतदविचिंत्यमतुल्यमन्यैः ।
वीर्यं च हंतृ हृतदेवपराक्रमाणां
वैरिष्वपि प्रकटितैव दया त्वयेत्थम् ॥21॥

केनोपमा भवतु तेऽस्य पराक्रमस्य
रूपं च शतृभय कार्यतिहारि कुत्र ।
चित्तेकृपा समरनिष्टुरता च दृष्टा
त्वय्येव देवि वरदे भुवनत्रयेऽपि ॥22॥

त्रैलोक्यमेतदखिलं रिपुनाशनेन
त्रातं त्वया समरमूर्धनि तेऽपि हत्वा ।
नीता दिवं रिपुगणा भयमप्यपास्तं
अस्माकमुन्मदसुरारिभवं नमस्ते ॥23॥

शूलेन पाहि नो देवि पाहि खड्गेन चांभिके ।
घंटास्वनेन नः पाहि चापज्यानिस्वनेन च ॥24॥

प्राच्यां रक्ष प्रतीच्यां च चंडिके रक्ष दक्षिणे ।
भ्रामणेनात्मशूलस्य उत्तरस्यां तथेश्वरी॥25॥

सौम्यानि यानि रूपाणि त्रैलोक्ये विचरंतिते ।
यानि चात्यंत घोराणि तैरक्षास्मांस्तथाभुवम् ॥26॥

खड्गशूलगदादीनि यानि चास्त्राणि तेऽंबिके ।
करपल्लवसंगीनि तैरस्मान्रक्ष सर्वतः ॥27॥

ऋषिरुवाच ॥28॥

एवं स्तुता सुरैर्दिव्यैः कुसुमैर्नंदनोद्भवैः ।
अर्चिता जगतां धात्री तथा गंधानु लेपनैः ॥29॥

भक्त्या समस्तैस्रि शैर्दिव्यैर्धूपैः सुधूपिता ।
प्राह प्रसादसुमुखी समस्तान् प्रणतान् सुरान्। ॥30॥

देव्युवाच ॥31॥

व्रियतां त्रिदशाः सर्वे यदस्मत्तोऽभिवांछितम् ॥32॥

देवा ऊचु ॥33॥

भगवत्या कृतं सर्वं न किंचिदवशिष्यते ।
यदयं निहतः शत्रु रस्माकं महिषासुरः ॥34॥

यदिचापि वरो देय स्त्वयाऽस्माकं महेश्वरि ।
संस्मृता संस्मृता त्वं नो हिं सेथाःपरमापदः॥35॥

यश्च मर्त्यः स्तवैरेभिस्त्वां स्तोष्यत्यमलानने ।
तस्य वित्तर्द्धिविभवैर्धनदारादि संपदाम् ॥36॥

वृद्दयेऽ स्मत्प्रसन्ना त्वं भवेथाः सर्वदांभिके ॥37॥

ऋषिरुवाच ॥38॥

इति प्रसादिता देवैर्जगतोऽर्थे तथात्मनः ।
तथेत्युक्त्वा भद्रकाली बभूवांतर्हिता नृप ॥39॥

इत्येतत्कथितं भूप संभूता सा यथापुरा ।
देवी देवशरीरेभ्यो जगत्प्रयहितैषिणी ॥40॥

पुनश्च गौरी देहात्सा समुद्भूता यथाभवत् ।
वधाय दुष्ट दैत्यानां तथा शुंभनिशुंभयोः ॥41॥

रक्षणाय च लोकानां देवानामुपकारिणी ।
तच्छृ णुष्व मयाख्यातं यथावत्कथयामिते
ह्रीं ॐ ॥42॥

॥ जय जय श्री मार्कंडेय पुराणे सावर्निके मन्वंतरे देवि महत्म्ये शक्रादिस्तुतिर्नाम चतुर्धोऽध्यायः समाप्तम् ॥

आहुति
ह्रीं जयंती सांगायै सायुधायै सशक्तिकायै सपरिवारायै सवाहनायै श्री महालक्ष्म्यै लक्ष्मी बीजादिष्टायै महाहुतिं समर्पयामि नमः स्वाहा ॥

śakrādistutirnāma chaturdhō’dhyāyaḥ ॥

dhyānaṃ
kālābhrābhāṃ kaṭākṣair ari kula bhayadāṃ m’uḻi baddhēndu rēkhāṃ
śaṅkha chakra kṛpāṇaṃ triśikha mapi karair udvahantīṃ trinRtrām ।
siṃha skandādhirūḍhāṃ tribhuvana makhilaṃ tējasā pūrayantīṃ
dhyāyēd durgāṃ jayākhyāṃ tridaśa parivṛtāṃ sēvitāṃ siddhi kāmaiḥ ॥

ṛṣiruvācha ॥1॥

śakrādayaḥ suragaṇā nihatē’tivīryē
tasmindurātmani surāribalē cha dēvyā ।
tāṃ tuṣṭuvuḥ praṇatinamraśirōdharāṃsā
vāgbhiḥ praharṣapulakōdgamachārudēhāḥ ॥ 2 ॥

dēvyā yayā tatamidaṃ jagadātmaśaktyā
niḥśēṣadēvagaṇaśaktisamūhamūrtyā ।
tāmambikāmakhiladēvamaharṣipūjyāṃ
bhaktyā natāḥ sma vidadhātuśubhāni sā naḥ ॥3॥

yasyāḥ prabhāvamatulaṃ bhagavānanantō
brahmā haraścha nahi vaktumalaṃ balaṃ cha ।
sā chaṇḍikā’khila jagatparipālanāya
nāśāya chāśubhabhayasya matiṃ karōtu ॥4॥

yā śrīḥ svayaṃ sukṛtināṃ bhavanēṣvalakṣmīḥ
pāpātmanāṃ kṛtadhiyāṃ hṛdayēṣu buddhiḥ ।
śradthā satāṃ kulajanaprabhavasya lajjā
tāṃ tvāṃ natāḥ sma paripālaya dēvi viśvam ॥5॥

kiṃ varṇayāma tavarūpa machintyamētat
kiñchātivīryamasurakṣayakāri bhūri ।
kiṃ chāhavēṣu charitāni tavātbhutāni
sarvēṣu dēvyasuradēvagaṇādikēṣu । ॥6॥

hētuḥ samastajagatāṃ triguṇāpi dōṣaiḥ
na jñāyasē hariharādibhiravyapārā ।
sarvāśrayākhilamidaṃ jagadaṃśabhūtaṃ
avyākṛtā hi paramā prakṛtistvamādyā ॥6॥

yasyāḥ samastasuratā samudīraṇēna
tṛptiṃ prayāti sakalēṣu makhēṣu dēvi ।
svāhāsi vai pitṛ gaṇasya cha tṛpti hētu
ruchchāryasē tvamata ēva janaiḥ svadhācha ॥8॥

yā muktihēturavichintya mahāvratā tvaṃ
abhyasyasē suniyatēndriyatatvasāraiḥ ।
mōkṣārthibhirmunibhirastasamastadōṣai
rvidyā’si sā bhagavatī paramā hi dēvi ॥9॥

śabdātmikā suvimalargyajuṣāṃ nidhānaṃ
mudgītharamyapadapāṭhavatāṃ cha sāmnām ।
dēvī trayī bhagavatī bhavabhāvanāya
vārtāsi sarva jagatāṃ paramārtihantrī ॥10॥

mēdhāsi dēvi viditākhilaśāstrasārā
durgā’si durgabhavasāgarasanaurasaṅgā ।
śrīḥ kaiṭa bhārihṛdayaikakṛtādhivāsā
gaurī tvamēva śaśimauḻikṛta pratiṣṭhā ॥11॥

īṣatsahāsamamalaṃ paripūrṇa chandra
bimbānukāri kanakōttamakāntikāntam ।
atyadbhutaṃ prahṛtamāttaruṣā tathāpi
vaktraṃ vilōkya sahasā mahiṣāsurēṇa ॥12॥

dṛṣṭvātu dēvi kupitaṃ bhrukuṭīkarāḻa
mudyachChaśāṅkasadṛśachChavi yanna sadyaḥ ।
prāṇān mumōcha mahiṣastadatīva chitraṃ
kairjīvyatē hi kupitāntakadarśanēna । ॥13॥

dēviprasīda paramā bhavatī bhavāya
sadyō vināśayasi kōpavatī kulāni ।
vijñātamētadadhunaiva yadastamētat
nnītaṃ balaṃ suvipulaṃ mahiṣāsurasya ॥14॥

tē sammatā janapadēṣu dhanāni tēṣāṃ
tēṣāṃ yaśāṃsi na cha sīdati dharmavargaḥ ।
dhanyāsta​​ēva nibhṛtātmajabhṛtyadārā
yēṣāṃ sadābhyudayadā bhavatī prasannā॥15॥

dharmyāṇi dēvi sakalāni sadaiva karmāni
ṇyatyādṛtaḥ pratidinaṃ sukṛtī karōti ।
svargaṃ prayāti cha tatō bhavatī prasādā
llōkatrayē’pi phaladā nanu dēvi tēna ॥16॥

durgē smṛtā harasi bhīti maśēśa jantōḥ
svasthaiḥ smṛtā matimatīva śubhāṃ dadāsi ।
dāridryaduḥkhabhayahāriṇi kā tvadanyā
sarvōpakārakaraṇāya sadārdrachittā ॥17॥

ēbhirhatairjagadupaiti sukhaṃ tathaitē
kurvantu nāma narakāya chirāya pāpam ।
saṅgrāmamṛtyumadhigamya divamprayāntu
matvēti nūnamahitānvinihaṃsi dēvi ॥18॥

dṛṣṭvaiva kiṃ na bhavatī prakarōti bhasma
sarvāsurānariṣu yatprahiṇōṣi śastram ।
lōkānprayāntu ripavō’pi hi śastrapūtā
itthaṃ matirbhavati tēṣvahi tē’ṣusādhvī ॥19॥

khaḍga prabhānikaravisphuraṇaistadhōgraiḥ
śūlāgrakāntinivahēna dṛśō’surāṇām ।
yannāgatā vilayamaṃśumadindukhaṇḍa
yōgyānanaṃ tava vilōka yatāṃ tadētat ॥20॥

durvṛtta vṛtta śamanaṃ tava dēvi śīlaṃ
rūpaṃ tathaitadavichintyamatulyamanyaiḥ ।
vīryaṃ cha hantṛ hṛtadēvaparākramāṇāṃ
vairiṣvapi prakaṭitaiva dayā tvayēttham ॥21॥

kēnōpamā bhavatu tē’sya parākramasya
rūpaṃ cha śatṛbhaya kāryatihāri kutra ।
chittēkṛpā samaraniṣṭuratā cha dṛṣṭā
tvayyēva dēvi varadē bhuvanatrayē’pi ॥22॥

trailōkyamētadakhilaṃ ripunāśanēna
trātaṃ tvayā samaramūrdhani tē’pi hatvā ।
nītā divaṃ ripugaṇā bhayamapyapāstaṃ
asmākamunmadasurāribhavaṃ namastē ॥23॥

śūlēna pāhi nō dēvi pāhi khaḍgēna chāmbhikē ।
ghaṇṭāsvanēna naḥ pāhi chāpajyānisvanēna cha ॥24॥

prāchyāṃ rakṣa pratīchyāṃ cha chaṇḍikē rakṣa dakṣiṇē ।
bhrāmaṇēnātmaśūlasya uttarasyāṃ tathēśvarī॥25॥

saumyāni yāni rūpāṇi trailōkyē vicharantitē ।
yāni chātyanta ghōrāṇi tairakṣāsmāṃstathābhuvam ॥26॥

khaḍgaśūlagadādīni yāni chāstrāṇi tē’mbikē ।
karapallavasaṅgīni tairasmānrakṣa sarvataḥ ॥27॥

ṛṣiruvācha ॥28॥

ēvaṃ stutā surairdivyaiḥ kusumairnandanōdbhavaiḥ ।
architā jagatāṃ dhātrī tathā gandhānu lēpanaiḥ ॥29॥

bhaktyā samastaisri śairdivyairdhūpaiḥ sudhūpitā ।
prāha prasādasumukhī samastān praṇatān surān। ॥30॥

dēvyuvācha ॥31॥

vriyatāṃ tridaśāḥ sarvē yadasmattō’bhivāñChitam ॥32॥

dēvā ūchu ॥33॥

bhagavatyā kṛtaṃ sarvaṃ na kiñchidavaśiṣyatē ।
yadayaṃ nihataḥ śatru rasmākaṃ mahiṣāsuraḥ ॥34॥

yadichāpi varō dēya stvayā’smākaṃ mahēśvari ।
saṃsmṛtā saṃsmṛtā tvaṃ nō hiṃ sēthāḥparamāpadaḥ॥35॥

yaścha martyaḥ stavairēbhistvāṃ stōṣyatyamalānanē ।
tasya vittarddhivibhavairdhanadārādi sampadām ॥36॥

vṛddayē’ smatprasannā tvaṃ bhavēthāḥ sarvadāmbhikē ॥37॥

ṛṣiruvācha ॥38॥

iti prasāditā dēvairjagatō’rthē tathātmanaḥ ।
tathētyuktvā bhadrakāḻī babhūvāntarhitā nṛpa ॥39॥

ityētatkathitaṃ bhūpa sambhūtā sā yathāpurā ।
dēvī dēvaśarīrēbhyō jagatprayahitaiṣiṇī ॥40॥

punaścha gaurī dēhātsā samudbhūtā yathābhavat ।
vadhāya duṣṭa daityānāṃ tathā śumbhaniśumbhayōḥ ॥41॥

rakṣaṇāya cha lōkānāṃ dēvānāmupakāriṇī ।
tachChṛ ṇuṣva mayākhyātaṃ yathāvatkathayāmitē
hrīṃ ōṃ ॥42॥

॥ jaya jaya śrī mārkaṇḍēya purāṇē sāvarnikē manvantarē dēvi mahatmyē śakrādistutirnāma chaturdhō’dhyāyaḥ samāptam ॥

āhuti
hrīṃ jayantī sāṅgāyai sāyudhāyai saśaktikāyai saparivārāyai savāhanāyai śrī mahālakṣmyai lakṣmī bījādiṣṭāyai mahāhutiṃ samarpayāmi namaḥ svāhā ॥

….  ….