Durga Saptashati Chapter 9

నిశుంభవధోనామ నవమోధ్యాయః ॥

ధ్యానం
ఓం బంధూక కాంచననిభం రుచిరాక్షమాలాం
పాశాంకుశౌ చ వరదాం నిజబాహుదండైః ।
బిభ్రాణమిందు శకలాభరణాం త్రినేత్రాం-
అర్ధాంబికేశమనిశం వపురాశ్రయామి ॥

రాజౌవాచ॥1॥

విచిత్రమిదమాఖ్యాతం భగవన్ భవతా మమ ।
దేవ్యాశ్చరితమాహాత్మ్యం రక్త బీజవధాశ్రితం ॥ 2॥

భూయశ్చేచ్ఛామ్యహం శ్రోతుం రక్తబీజే నిపాతితే ।
చకార శుంభో యత్కర్మ నిశుంభశ్చాతికోపనః ॥3॥

ఋషిరువాచ ॥4॥

చకార కోపమతులం రక్తబీజే నిపాతితే।
శుంభాసురో నిశుంభశ్చ హతేష్వన్యేషు చాహవే ॥5॥

హన్యమానం మహాసైన్యం విలోక్యామర్షముద్వహన్।
అభ్యదావన్నిశుంబోఽథ ముఖ్యయాసుర సేనయా ॥6॥

తస్యాగ్రతస్తథా పృష్ఠే పార్శ్వయోశ్చ మహాసురాః
సందష్టౌష్ఠపుటాః క్రుద్ధా హంతుం దేవీముపాయయుః ॥7॥

ఆజగామ మహావీర్యః శుంభోఽపి స్వబలైర్వృతః।
నిహంతుం చండికాం కోపాత్కృత్వా యుద్దం తు మాతృభిః ॥8॥

తతో యుద్ధమతీవాసీద్దేవ్యా శుంభనిశుంభయోః।
శరవర్షమతీవోగ్రం మేఘయోరివ వర్షతోః ॥9॥

చిచ్ఛేదాస్తాంఛరాంస్తాభ్యాం చండికా స్వశరోత్కరైః।
తాడయామాస చాంగేషు శస్త్రౌఘైరసురేశ్వరౌ ॥10॥

నిశుంభో నిశితం ఖడ్గం చర్మ చాదాయ సుప్రభం।
అతాడయన్మూర్ధ్ని సింహం దేవ్యా వాహనముత్తమం॥11॥

తాడితే వాహనే దేవీ క్షుర ప్రేణాసిముత్తమం।
శుంభస్యాశు చిచ్ఛేద చర్మ చాప్యష్ట చంద్రకం ॥12॥

ఛిన్నే చర్మణి ఖడ్గే చ శక్తిం చిక్షేప సోఽసురః।
తామప్యస్య ద్విధా చక్రే చక్రేణాభిముఖాగతాం॥13॥

కోపాధ్మాతో నిశుంభోఽథ శూలం జగ్రాహ దానవః।
ఆయాతం ముష్ఠిపాతేన దేవీ తచ్చాప్యచూర్ణయత్॥14॥

ఆవిద్ధ్యాథ గదాం సోఽపి చిక్షేప చండికాం ప్రతి।
సాపి దేవ్యాస్ త్రిశూలేన భిన్నా భస్మత్వమాగతా॥15॥

తతః పరశుహస్తం తమాయాంతం దైత్యపుంగవం।
ఆహత్య దేవీ బాణౌఘైరపాతయత భూతలే॥16॥

తస్మిన్ని పతితే భూమౌ నిశుంభే భీమవిక్రమే।
భ్రాతర్యతీవ సంక్రుద్ధః ప్రయయౌ హంతుమంబికాం॥17॥

స రథస్థస్తథాత్యుచ్ఛై ర్గృహీతపరమాయుధైః।
భుజైరష్టాభిరతులై ర్వ్యాప్యా శేషం బభౌ నభః॥18॥

తమాయాంతం సమాలోక్య దేవీ శంఖమవాదయత్।
జ్యాశబ్దం చాపి ధనుష శ్చకారాతీవ దుఃసహం॥19॥

పూరయామాస కకుభో నిజఘంటా స్వనేన చ।
సమస్తదైత్యసైన్యానాం తేజోవధవిధాయినా॥20॥

తతః సింహో మహానాదై స్త్యాజితేభమహామదైః।
పురయామాస గగనం గాం తథైవ దిశో దశ॥21॥

తతః కాళీ సముత్పత్య గగనం క్ష్మామతాడయత్।
కరాభ్యాం తన్నినాదేన ప్రాక్స్వనాస్తే తిరోహితాః॥22॥

అట్టాట్టహాసమశివం శివదూతీ చకార హ।
వైః శబ్దైరసురాస్త్రేసుః శుంభః కోపం పరం యయౌ॥23॥

దురాత్మం స్తిష్ట తిష్ఠేతి వ్యాజ హారాంబికా యదా।
తదా జయేత్యభిహితం దేవైరాకాశ సంస్థితైః॥24॥

శుంభేనాగత్య యా శక్తిర్ముక్తా జ్వాలాతిభీషణా।
ఆయాంతీ వహ్నికూటాభా సా నిరస్తా మహోల్కయా॥25॥

సింహనాదేన శుంభస్య వ్యాప్తం లోకత్రయాంతరం।
నిర్ఘాతనిఃస్వనో ఘోరో జితవానవనీపతే॥26॥

శుంభముక్తాంఛరాందేవీ శుంభస్తత్ప్రహితాంఛరాన్।
చిచ్ఛేద స్వశరైరుగ్రైః శతశోఽథ సహస్రశః॥27॥

తతః సా చండికా క్రుద్ధా శూలేనాభిజఘాన తం।
స తదాభి హతో భూమౌ మూర్ఛితో నిపపాత హ॥28॥

తతో నిశుంభః సంప్రాప్య చేతనామాత్తకార్ముకః।
ఆజఘాన శరైర్దేవీం కాళీం కేసరిణం తథా॥29॥

పునశ్చ కృత్వా బాహునామయుతం దనుజేశ్వరః।
చక్రాయుధేన దితిజశ్చాదయామాస చండికాం॥30॥

తతో భగవతీ క్రుద్ధా దుర్గాదుర్గార్తి నాశినీ।
చిచ్ఛేద దేవీ చక్రాణి స్వశరైః సాయకాంశ్చ తాన్॥31॥

తతో నిశుంభో వేగేన గదామాదాయ చండికాం।
అభ్యధావత వై హంతుం దైత్య సేనాసమావృతః॥32॥

తస్యాపతత ఏవాశు గదాం చిచ్ఛేద చండికా।
ఖడ్గేన శితధారేణ స చ శూలం సమాదదే॥33॥

శూలహస్తం సమాయాంతం నిశుంభమమరార్దనం।
హృది వివ్యాధ శూలేన వేగావిద్ధేన చండికా॥34॥

ఖిన్నస్య తస్య శూలేన హృదయాన్నిఃసృతోఽపరః।
మహాబలో మహావీర్యస్తిష్ఠేతి పురుషో వదన్॥35॥

తస్య నిష్క్రామతో దేవీ ప్రహస్య స్వనవత్తతః।
శిరశ్చిచ్ఛేద ఖడ్గేన తతోఽసావపతద్భువి॥36॥

తతః సింహశ్చ ఖాదోగ్ర దంష్ట్రాక్షుణ్ణశిరోధరాన్।
అసురాం స్తాంస్తథా కాళీ శివదూతీ తథాపరాన్॥37॥

కౌమారీ శక్తినిర్భిన్నాః కేచిన్నేశుర్మహాసురాః
బ్రహ్మాణీ మంత్రపూతేన తోయేనాన్యే నిరాకృతాః॥38॥

మాహేశ్వరీ త్రిశూలేన భిన్నాః పేతుస్తథాపరే।
వారాహీతుండఘాతేన కేచిచ్చూర్ణీ కృతా భువి॥39॥

ఖండం ఖండం చ చక్రేణ వైష్ణవ్యా దానవాః కృతాః।
వజ్రేణ చైంద్రీ హస్తాగ్ర విముక్తేన తథాపరే॥40॥

కేచిద్వినేశురసురాః కేచిన్నష్టామహాహవాత్।
భక్షితాశ్చాపరే కాళీశివధూతీ మృగాధిపైః॥41॥

॥ స్వస్తి శ్రీ మార్కండేయ పురాణే సావర్నికే మన్వంతరే దేవి మహత్మ్యే నిశుంభవధోనామ నవమోధ్యాయ సమాప్తమ్ ॥

ఆహుతి
ఓం క్లీం జయంతీ సాంగాయై సశక్తికాయై సపరివారాయై సవాహనాయై మహాహుతిం సమర్పయామి నమః స్వాహా ॥

निशुंभवधोनाम नवमोध्यायः ॥

ध्यानं
ॐ बंधूक कांचननिभं रुचिराक्षमालां
पाशांकुशौ च वरदां निजबाहुदंडैः ।
बिभ्राणमिंदु शकलाभरणां त्रिनेत्रां-
अर्धांबिकेशमनिशं वपुराश्रयामि ॥

राजौवाच॥1॥

विचित्रमिदमाख्यातं भगवन् भवता मम ।
देव्याश्चरितमाहात्म्यं रक्त बीजवधाश्रितम् ॥ 2॥

भूयश्चेच्छाम्यहं श्रोतुं रक्तबीजे निपातिते ।
चकार शुंभो यत्कर्म निशुंभश्चातिकोपनः ॥3॥

ऋषिरुवाच ॥4॥

चकार कोपमतुलं रक्तबीजे निपातिते।
शुंभासुरो निशुंभश्च हतेष्वन्येषु चाहवे ॥5॥

हन्यमानं महासैन्यं विलोक्यामर्षमुद्वहन्।
अभ्यदावन्निशुंबोऽथ मुख्ययासुर सेनया ॥6॥

तस्याग्रतस्तथा पृष्ठे पार्श्वयोश्च महासुराः
संदष्टौष्ठपुटाः क्रुद्धा हंतुं देवीमुपाययुः ॥7॥

आजगाम महावीर्यः शुंभोऽपि स्वबलैर्वृतः।
निहंतुं चंडिकां कोपात्कृत्वा युद्दं तु मातृभिः ॥8॥

ततो युद्धमतीवासीद्देव्या शुंभनिशुंभयोः।
शरवर्षमतीवोग्रं मेघयोरिव वर्षतोः ॥9॥

चिच्छेदास्तांछरांस्ताभ्यां चंडिका स्वशरोत्करैः।
ताडयामास चांगेषु शस्त्रौघैरसुरेश्वरौ ॥10॥

निशुंभो निशितं खड्गं चर्म चादाय सुप्रभम्।
अताडयन्मूर्ध्नि सिंहं देव्या वाहनमुत्तमम्॥11॥

ताडिते वाहने देवी क्षुर प्रेणासिमुत्तमम्।
शुंभस्याशु चिच्छेद चर्म चाप्यष्ट चंद्रकम् ॥12॥

छिन्ने चर्मणि खड्गे च शक्तिं चिक्षेप सोऽसुरः।
तामप्यस्य द्विधा चक्रे चक्रेणाभिमुखागताम्॥13॥

कोपाध्मातो निशुंभोऽथ शूलं जग्राह दानवः।
आयातं मुष्ठिपातेन देवी तच्चाप्यचूर्णयत्॥14॥

आविद्ध्याथ गदां सोऽपि चिक्षेप चंडिकां प्रति।
सापि देव्यास् त्रिशूलेन भिन्ना भस्मत्वमागता॥15॥

ततः परशुहस्तं तमायांतं दैत्यपुंगवं।
आहत्य देवी बाणौघैरपातयत भूतले॥16॥

तस्मिन्नि पतिते भूमौ निशुंभे भीमविक्रमे।
भ्रातर्यतीव संक्रुद्धः प्रययौ हंतुमंबिकाम्॥17॥

स रथस्थस्तथात्युच्छै र्गृहीतपरमायुधैः।
भुजैरष्टाभिरतुलै र्व्याप्या शेषं बभौ नभः॥18॥

तमायांतं समालोक्य देवी शंखमवादयत्।
ज्याशब्दं चापि धनुष श्चकारातीव दुःसहम्॥19॥

पूरयामास ककुभो निजघंटा स्वनेन च।
समस्तदैत्यसैन्यानां तेजोवधविधायिना॥20॥

ततः सिंहो महानादै स्त्याजितेभमहामदैः।
पुरयामास गगनं गां तथैव दिशो दश॥21॥

ततः काली समुत्पत्य गगनं क्ष्मामताडयत्।
कराभ्यां तन्निनादेन प्राक्स्वनास्ते तिरोहिताः॥22॥

अट्टाट्टहासमशिवं शिवदूती चकार ह।
वैः शब्दैरसुरास्त्रेसुः शुंभः कोपं परं ययौ॥23॥

दुरात्मं स्तिष्ट तिष्ठेति व्याज हारांबिका यदा।
तदा जयेत्यभिहितं देवैराकाश संस्थितैः॥24॥

शुंभेनागत्य या शक्तिर्मुक्ता ज्वालातिभीषणा।
आयांती वह्निकूटाभा सा निरस्ता महोल्कया॥25॥

सिंहनादेन शुंभस्य व्याप्तं लोकत्रयांतरम्।
निर्घातनिःस्वनो घोरो जितवानवनीपते॥26॥

शुंभमुक्तांछरांदेवी शुंभस्तत्प्रहितांछरान्।
चिच्छेद स्वशरैरुग्रैः शतशोऽथ सहस्रशः॥27॥

ततः सा चंडिका क्रुद्धा शूलेनाभिजघान तम्।
स तदाभि हतो भूमौ मूर्छितो निपपात ह॥28॥

ततो निशुंभः संप्राप्य चेतनामात्तकार्मुकः।
आजघान शरैर्देवीं कालीं केसरिणं तथा॥29॥

पुनश्च कृत्वा बाहुनामयुतं दनुजेश्वरः।
चक्रायुधेन दितिजश्चादयामास चंडिकाम्॥30॥

ततो भगवती क्रुद्धा दुर्गादुर्गार्ति नाशिनी।
चिच्छेद देवी चक्राणि स्वशरैः सायकांश्च तान्॥31॥

ततो निशुंभो वेगेन गदामादाय चंडिकाम्।
अभ्यधावत वै हंतुं दैत्य सेनासमावृतः॥32॥

तस्यापतत एवाशु गदां चिच्छेद चंडिका।
खड्गेन शितधारेण स च शूलं समाददे॥33॥

शूलहस्तं समायांतं निशुंभममरार्दनम्।
हृदि विव्याध शूलेन वेगाविद्धेन चंडिका॥34॥

खिन्नस्य तस्य शूलेन हृदयान्निःसृतोऽपरः।
महाबलो महावीर्यस्तिष्ठेति पुरुषो वदन्॥35॥

तस्य निष्क्रामतो देवी प्रहस्य स्वनवत्ततः।
शिरश्चिच्छेद खड्गेन ततोऽसावपतद्भुवि॥36॥

ततः सिंहश्च खादोग्र दंष्ट्राक्षुण्णशिरोधरान्।
असुरां स्तांस्तथा काली शिवदूती तथापरान्॥37॥

कौमारी शक्तिनिर्भिन्नाः केचिन्नेशुर्महासुराः
ब्रह्माणी मंत्रपूतेन तोयेनान्ये निराकृताः॥38॥

माहेश्वरी त्रिशूलेन भिन्नाः पेतुस्तथापरे।
वाराहीतुंडघातेन केचिच्चूर्णी कृता भुवि॥39॥

खंडं खंडं च चक्रेण वैष्णव्या दानवाः कृताः।
वज्रेण चैंद्री हस्ताग्र विमुक्तेन तथापरे॥40॥

केचिद्विनेशुरसुराः केचिन्नष्टामहाहवात्।
भक्षिताश्चापरे कालीशिवधूती मृगाधिपैः॥41॥

॥ स्वस्ति श्री मार्कंडेय पुराणे सावर्निके मन्वंतरे देवि महत्म्ये निशुंभवधोनाम नवमोध्याय समाप्तम् ॥

आहुति
ॐ क्लीं जयंती सांगायै सशक्तिकायै सपरिवारायै सवाहनायै महाहुतिं समर्पयामि नमः स्वाहा ॥

niśumbhavadhōnāma navamōdhyāyaḥ ॥

dhyānaṃ
ōṃ bandhūka kāñchananibhaṃ ruchirākṣamālāṃ
pāśāṅkuśau cha varadāṃ nijabāhudaṇḍaiḥ ।
bibhrāṇamindu śakalābharaṇāṃ trinētrāṃ-
ardhāmbikēśamaniśaṃ vapurāśrayāmi ॥

rājauvācha॥1॥

vichitramidamākhyātaṃ bhagavan bhavatā mama ।
dēvyāścharitamāhātmyaṃ rakta bījavadhāśritam ॥ 2॥

bhūyaśchēchChāmyahaṃ śrōtuṃ raktabījē nipātitē ।
chakāra śumbhō yatkarma niśumbhaśchātikōpanaḥ ॥3॥

ṛṣiruvācha ॥4॥

chakāra kōpamatulaṃ raktabījē nipātitē।
śumbhāsurō niśumbhaścha hatēṣvanyēṣu chāhavē ॥5॥

hanyamānaṃ mahāsainyaṃ vilōkyāmarṣamudvahan।
abhyadāvanniśumbō’tha mukhyayāsura sēnayā ॥6॥

tasyāgratastathā pṛṣṭhē pārśvayōścha mahāsurāḥ
sandaṣṭauṣṭhapuṭāḥ kruddhā hantuṃ dēvīmupāyayuḥ ॥7॥

ājagāma mahāvīryaḥ śumbhō’pi svabalairvṛtaḥ।
nihantuṃ chaṇḍikāṃ kōpātkṛtvā yuddaṃ tu mātṛbhiḥ ॥8॥

tatō yuddhamatīvāsīddēvyā śumbhaniśumbhayōḥ।
śaravarṣamatīvōgraṃ mēghayōriva varṣatōḥ ॥9॥

chichChēdāstāñCharāṃstābhyāṃ chaṇḍikā svaśarōtkaraiḥ।
tāḍayāmāsa chāṅgēṣu śastraughairasurēśvarau ॥10॥

niśumbhō niśitaṃ khaḍgaṃ charma chādāya suprabham।
atāḍayanmūrdhni siṃhaṃ dēvyā vāhanamuttamam॥11॥

tāḍitē vāhanē dēvī kṣura prēṇāsimuttamam।
śumbhasyāśu chichChēda charma chāpyaṣṭa chandrakam ॥12॥

Chinnē charmaṇi khaḍgē cha śaktiṃ chikṣēpa sō’suraḥ।
tāmapyasya dvidhā chakrē chakrēṇābhimukhāgatām॥13॥

kōpādhmātō niśumbhō’tha śūlaṃ jagrāha dānavaḥ।
āyātaṃ muṣṭhipātēna dēvī tachchāpyachūrṇayat॥14॥

āviddhyātha gadāṃ sō’pi chikṣēpa chaṇḍikāṃ prati।
sāpi dēvyās triśūlēna bhinnā bhasmatvamāgatā॥15॥

tataḥ paraśuhastaṃ tamāyāntaṃ daityapuṅgavaṃ।
āhatya dēvī bāṇaughairapātayata bhūtalē॥16॥

tasminni patitē bhūmau niśumbhē bhīmavikramē।
bhrātaryatīva saṅkruddhaḥ prayayau hantumambikām॥17॥

sa rathasthastathātyuchChai rgṛhītaparamāyudhaiḥ।
bhujairaṣṭābhiratulai rvyāpyā śēṣaṃ babhau nabhaḥ॥18॥

tamāyāntaṃ samālōkya dēvī śaṅkhamavādayat।
jyāśabdaṃ chāpi dhanuṣa śchakārātīva duḥsaham॥19॥

pūrayāmāsa kakubhō nijaghaṇṭā svanēna cha।
samastadaityasainyānāṃ tējōvadhavidhāyinā॥20॥

tataḥ siṃhō mahānādai styājitēbhamahāmadaiḥ।
purayāmāsa gaganaṃ gāṃ tathaiva diśō daśa॥21॥

tataḥ kāḻī samutpatya gaganaṃ kṣmāmatāḍayat।
karābhyāṃ tanninādēna prāksvanāstē tirōhitāḥ॥22॥

aṭṭāṭṭahāsamaśivaṃ śivadūtī chakāra ha।
vaiḥ śabdairasurāstrēsuḥ śumbhaḥ kōpaṃ paraṃ yayau॥23॥

durātmaṃ stiṣṭa tiṣṭhēti vyāja hārāmbikā yadā।
tadā jayētyabhihitaṃ dēvairākāśa saṃsthitaiḥ॥24॥

śumbhēnāgatya yā śaktirmuktā jvālātibhīṣaṇā।
āyāntī vahnikūṭābhā sā nirastā mahōlkayā॥25॥

siṃhanādēna śumbhasya vyāptaṃ lōkatrayāntaram।
nirghātaniḥsvanō ghōrō jitavānavanīpatē॥26॥

śumbhamuktāñCharāndēvī śumbhastatprahitāñCharān।
chichChēda svaśarairugraiḥ śataśō’tha sahasraśaḥ॥27॥

tataḥ sā chaṇḍikā kruddhā śūlēnābhijaghāna tam।
sa tadābhi hatō bhūmau mūrChitō nipapāta ha॥28॥

tatō niśumbhaḥ samprāpya chētanāmāttakārmukaḥ।
ājaghāna śarairdēvīṃ kāḻīṃ kēsariṇaṃ tathā॥29॥

punaścha kṛtvā bāhunāmayutaṃ danujēśvaraḥ।
chakrāyudhēna ditijaśchādayāmāsa chaṇḍikām॥30॥

tatō bhagavatī kruddhā durgādurgārti nāśinī।
chichChēda dēvī chakrāṇi svaśaraiḥ sāyakāṃścha tān॥31॥

tatō niśumbhō vēgēna gadāmādāya chaṇḍikām।
abhyadhāvata vai hantuṃ daitya sēnāsamāvṛtaḥ॥32॥

tasyāpatata ēvāśu gadāṃ chichChēda chaṇḍikā।
khaḍgēna śitadhārēṇa sa cha śūlaṃ samādadē॥33॥

Know More : Deepa Durga Kavacham

śūlahastaṃ samāyāntaṃ niśumbhamamarārdanam।
hṛdi vivyādha śūlēna vēgāviddhēna chaṇḍikā॥34॥

khinnasya tasya śūlēna hṛdayānniḥsṛtō’paraḥ।
mahābalō mahāvīryastiṣṭhēti puruṣō vadan॥35॥

tasya niṣkrāmatō dēvī prahasya svanavattataḥ।
śiraśchichChēda khaḍgēna tatō’sāvapatadbhuvi॥36॥

tataḥ siṃhaścha khādōgra daṃṣṭrākṣuṇṇaśirōdharān।
asurāṃ stāṃstathā kāḻī śivadūtī tathāparān॥37॥

kaumārī śaktinirbhinnāḥ kēchinnēśurmahāsurāḥ
brahmāṇī mantrapūtēna tōyēnānyē nirākṛtāḥ॥38॥

māhēśvarī triśūlēna bhinnāḥ pētustathāparē।
vārāhītuṇḍaghātēna kēchichchūrṇī kṛtā bhuvi॥39॥

khaṇḍaṃ khaṇḍaṃ cha chakrēṇa vaiṣṇavyā dānavāḥ kṛtāḥ।
vajrēṇa chaindrī hastāgra vimuktēna tathāparē॥40॥

kēchidvinēśurasurāḥ kēchinnaṣṭāmahāhavāt।
bhakṣitāśchāparē kāḻīśivadhūtī mṛgādhipaiḥ॥41॥

॥ svasti śrī mārkaṇḍēya purāṇē sāvarnikē manvantarē dēvi mahatmyē niśumbhavadhōnāma navamōdhyāya samāptam ॥

āhuti
ōṃ klīṃ jayantī sāṅgāyai saśaktikāyai saparivārāyai savāhanāyai mahāhutiṃ samarpayāmi namaḥ svāhā ॥