Durga Saptashati Chapter 1

॥ దేవీ మాహాత్మ్యమ్ ॥
॥ శ్రీదుర్గాయై నమః ॥
॥ అథ శ్రీదుర్గాసప్తశతీ ॥
॥ మధుకైటభవధో నామ ప్రథమోఽధ్యాయః ॥

అస్య శ్రీ ప్రధమ చరిత్రస్య బ్రహ్మా ఋషిః । మహాకాళీ దేవతా । గాయత్రీ ఛందః । నందా శక్తిః । రక్త దంతికా బీజమ్ । అగ్నిస్తత్వమ్ । ఋగ్వేదః స్వరూపమ్ । శ్రీ మహాకాళీ ప్రీత్యర్ధే ప్రధమ చరిత్ర జపే వినియోగః ।

ధ్యానం
ఖడ్గం చక్ర గదేషుచాప పరిఘా శూలం భుశుండీం శిరః
శంంఖం సందధతీం కరైస్త్రినయనాం సర్వాంంగభూషావృతామ్ ।
యాం హంతుం మధుకైభౌ జలజభూస్తుష్టావ సుప్తే హరౌ
నీలాశ్మద్యుతి మాస్యపాదదశకాం సేవే మహాకాళికాం॥

ఓం నమశ్చండికాయై
ఓం ఐం మార్కండేయ ఉవాచ॥1॥

సావర్ణిః సూర్యతనయో యోమనుః కథ్యతేఽష్టమః।
నిశామయ తదుత్పత్తిం విస్తరాద్గదతో మమ ॥2॥

మహామాయానుభావేన యథా మన్వంతరాధిపః
స బభూవ మహాభాగః సావర్ణిస్తనయో రవేః ॥3॥

స్వారోచిషేఽంతరే పూర్వం చైత్రవంశసముద్భవః।
సురథో నామ రాజాఽభూత్ సమస్తే క్షితిమండలే ॥4॥

తస్య పాలయతః సమ్యక్ ప్రజాః పుత్రానివౌరసాన్।
బభూవుః శత్రవో భూపాః కోలావిధ్వంసినస్తదా ॥5॥

తస్య తైరభవద్యుద్ధం అతిప్రబలదండినః।
న్యూనైరపి స తైర్యుద్ధే కోలావిధ్వంసిభిర్జితః ॥6॥

తతః స్వపురమాయాతో నిజదేశాధిపోఽభవత్।
ఆక్రాంతః స మహాభాగస్తైస్తదా ప్రబలారిభిః ॥7॥

అమాత్యైర్బలిభిర్దుష్టై ర్దుర్బలస్య దురాత్మభిః।
కోశో బలం చాపహృతం తత్రాపి స్వపురే తతః ॥8॥

తతో మృగయావ్యాజేన హృతస్వామ్యః స భూపతిః।
ఏకాకీ హయమారుహ్య జగామ గహనం వనం ॥9॥

సతత్రాశ్రమమద్రాక్షీ ద్ద్విజవర్యస్య మేధసః।
ప్రశాంతశ్వాపదాకీర్ణ మునిశిష్యోపశోభితం ॥10॥

తస్థౌ కంచిత్స కాలం చ మునినా తేన సత్కృతః।
ఇతశ్చేతశ్చ విచరంస్తస్మిన్ మునివరాశ్రమే॥11॥

సోఽచింతయత్తదా తత్ర మమత్వాకృష్టచేతనః। ॥12॥

మత్పూర్వైః పాలితం పూర్వం మయాహీనం పురం హి తత్
మద్భృత్యైస్తైరసద్వృత్తైః ర్ధర్మతః పాల్యతే న వా ॥13॥

న జానే స ప్రధానో మే శూర హస్తీసదామదః
మమ వైరివశం యాతః కాన్భోగానుపలప్స్యతే ॥14॥

యే మమానుగతా నిత్యం ప్రసాదధనభోజనైః
అనువృత్తిం ధ్రువం తేఽద్య కుర్వంత్యన్యమహీభృతాం ॥15॥

అసమ్యగ్వ్యయశీలైస్తైః కుర్వద్భిః సతతం వ్యయం
సంచితః సోఽతిదుఃఖేన క్షయం కోశో గమిష్యతి ॥16॥

ఏతచ్చాన్యచ్చ సతతం చింతయామాస పార్థివః
తత్ర విప్రాశ్రమాభ్యాశే వైశ్యమేకం దదర్శ సః ॥17॥

స పృష్టస్తేన కస్త్వం భో హేతుశ్చ ఆగమనేఽత్ర కః
సశోక ఇవ కస్మాత్వం దుర్మనా ఇవ లక్ష్యసే। ॥18॥

ఇత్యాకర్ణ్య వచస్తస్య భూపతేః ప్రణాయోదితం
ప్రత్యువాచ స తం వైశ్యః ప్రశ్రయావనతో నృపం॥19॥

వైశ్య ఉవాచ ॥20॥

సమాధిర్నామ వైశ్యోఽహముత్పన్నో ధనినాం కులే
పుత్రదారైర్నిరస్తశ్చ ధనలోభాద్ అసాధుభిః॥21॥

విహీనశ్చ ధనైదారైః పుత్రైరాదాయ మే ధనం।
వనమభ్యాగతో దుఃఖీ నిరస్తశ్చాప్తబంధుభిః॥22॥

సోఽహం న వేద్మి పుత్రాణాం కుశలాకుశలాత్మికాం।
ప్రవృత్తిం స్వజనానాం చ దారాణాం చాత్ర సంస్థితః॥23॥

కిం ను తేషాం గృహే క్షేమం అక్షేమం కింను సాంప్రతం
కథం తేకింనుసద్వృత్తా దుర్వృత్తా కింనుమేసుతాః॥24॥

రాజోవాచ॥25॥

యైర్నిరస్తో భవా~ంల్లుబ్ధైః పుత్రదారాదిభిర్ధనైః॥26॥

తేషు కిం భవతః స్నేహ మనుబధ్నాతి మానసం॥27॥

వైశ్య ఉవాచ ॥28॥

ఏవమేతద్యథా ప్రాహ భవానస్మద్గతం వచః
కిం కరోమి న బధ్నాతి మమ నిష్టురతాం మనః॥29॥

ఐః సంత్యజ్య పితృస్నేహం ధన లుబ్ధైర్నిరాకృతః
పతిఃస్వజనహార్దం చ హార్దితేష్వేవ మే మనః। ॥30॥

కిమేతన్నాభిజానామి జానన్నపి మహామతే
యత్ప్రేమ ప్రవణం చిత్తం విగుణేష్వపి బంధుషు॥31॥

తేషాం కృతే మే నిఃశ్వాసో దౌర్మనస్యం చజాయతే॥32॥

అరోమి కిం యన్న మనస్తేష్వప్రీతిషు నిష్ఠురం ॥33॥

మాకండేయ ఉవాచ ॥34॥

తతస్తౌ సహితౌ విప్ర తంమునిం సముపస్థితౌ॥35॥

సమాధిర్నామ వైశ్యోఽసౌ స చ పార్ధివ సత్తమః॥36॥

కృత్వా తు తౌ యథాన్యాయ్యం యథార్హం తేన సంవిదం।
ఉపవిష్టౌ కథాః కాశ్చిత్​చ్చక్రతుర్వైశ్యపార్ధివౌ॥37॥

రాజో​ఉవాచ ॥38॥

భగవంస్త్వామహం ప్రష్టుమిచ్ఛామ్యేకం వదస్వతత్ ॥39॥

దుఃఖాయ యన్మే మనసః స్వచిత్తాయత్తతాం వినా॥40॥

మఆనతోఽపి యథాజ్ఞస్య కిమేతన్మునిసత్తమః ॥41॥

అయం చ ఇకృతః పుత్రైః దారైర్భృత్యైస్తథోజ్ఘితః
స్వజనేన చ సంత్యక్తః స్తేషు హార్దీ తథాప్యతి ॥42॥

ఏవ మేష తథాహం చ ద్వావప్త్యంతదుఃఖితౌ।
దృష్టదోషేఽపి విషయే మమత్వాకృష్టమానసౌ ॥43॥

తత్కేనైతన్మహాభాగ యన్మోహొ జ్ఞానినోరపి
మమాస్య చ భవత్యేషా వివేకాంధస్య మూఢతా ॥44॥

ఋషిరువాచ॥45॥

జ్ఞాన మస్తి సమస్తస్య జంతోర్వ్షయ గోచరే।
విషయశ్చ మహాభాగ యాంతి చైవం పృథక్పృథక్॥46॥

కేచిద్దివా తథా రాత్రౌ ప్రాణినః స్తుల్యదృష్టయః ॥47॥

జ్ఞానినో మనుజాః సత్యం కిం తు తే న హి కేవలం।
యతో హి జ్ఞానినః సర్వే పశుపక్షిమృగాదయః॥48॥

జ్ఞానం చ తన్మనుష్యాణాం యత్తేషాం మృగపక్షిణాం
మనుష్యాణాం చ యత్తేషాం తుల్యమన్యత్తథోభయోః॥49॥

జ్ఞానేఽపి సతి పశ్యైతాన్ పతగాంఛాబచంచుషు।
కణమోక్షాదృతాన్ మోహాత్పీడ్యమానానపి క్షుధా॥50॥

మానుషా మనుజవ్యాఘ్ర సాభిలాషాః సుతాన్ ప్రతి
లోభాత్ ప్రత్యుపకారాయ నన్వేతాన్ కిం న పశ్యసి॥51॥

తథాపి మమతావర్తే మోహగర్తే నిపాతితాః
మహామాయా ప్రభావేణ సంసారస్థితికారిణా॥52॥

తన్నాత్ర విస్మయః కార్యో యోగనిద్రా జగత్పతేః।
మహామాయా హరేశ్చైషా తయా సమ్మోహ్యతే జగత్॥53॥

జ్ఙానినామపి చేతాంసి దేవీ భగవతీ హి సా
బలాదాక్ఱ్ష్యమోహాయ మహామాయా ప్రయచ్ఛతి ॥54॥

తయా విసృజ్యతే విశ్వం జగదేతచ్చరాచరమ్ ।
సైషా ప్రసన్నా వరదా నృణాం భవతి ముక్తయే ॥55॥

సా విద్యా పరమా ముక్తేర్హేతుభూతా సనాతనీ
సంసారబంధహేతుశ్చ సైవ సర్వేశ్వరేశ్వరీ॥56॥

రాజోవాచ॥57॥

భగవన్ కాహి సా దేవీ మామాయేతి యాం భవాన్ ।
బ్రవీతి క్థముత్పన్నా సా కర్మాస్యాశ్చ కిం ద్విజ॥58॥

యత్ప్రభావా చ సా దేవీ యత్స్వరూపా యదుద్భవా।
తత్సర్వం శ్రోతుమిచ్ఛామి త్వత్తో బ్రహ్మవిదాం వర॥59॥

ఋషిరువాచ ॥60॥

నిత్యైవ సా జగన్మూర్తిస్తయా సర్వమిదం తతం॥61॥

తథాపి తత్సముత్పత్తిర్బహుధా శ్రూయతాం మమః॥62॥

దేవానాం కార్యసిద్ధ్యర్థం ఆవిర్భవతి సా యదా।
ఉత్పన్నేతి తదా లోకే సా నిత్యాప్యభిధీయతే ॥63॥

యోగనిద్రాం యదా విష్ణుర్జగత్యేకార్ణవీకృతే।
ఆస్తీర్య శేషమభజత్ కల్పాంతే భగవాన్ ప్రభుః॥64॥

తదా ద్వావసురౌ ఘోరౌ విఖ్యాతౌ మధుకైటభౌ।
విష్ణుకర్ణమలోద్భూతౌ హంతుం బ్రహ్మాణముద్యతౌ॥65॥

స నాభి కమలే విష్ణోః స్థితో బ్రహ్మా ప్రజాపతిః
దృష్ట్వా తావసురౌ చోగ్రౌ ప్రసుప్తం చ జనార్దనం॥66॥

తుష్టావ యోగనిద్రాం తామేకాగ్రహృదయః స్థితః
విబోధనార్ధాయ హరేర్హరినేత్రకృతాలయాం ॥67॥

విశ్వేశ్వరీం జగద్ధాత్రీం స్థితిసంహారకారిణీం।
నిద్రాం భగవతీం విష్ణోరతులాం తేజసః ప్రభుః ॥68॥

బ్రహ్మోవాచ ॥69॥

త్వం స్వాహా త్వం స్వధా త్వంహి వషట్కారః స్వరాత్మికా।
సుధా త్వమక్షరే నిత్యే త్రిధా మాత్రాత్మికా స్థితా॥70॥

అర్ధమాత్రా స్థితా నిత్యా యానుచ్చార్యావిశేషతః
త్వమేవ సా త్వం సావిత్రీ త్వం దేవ జననీ పరా ॥71॥

త్వయైతద్ధార్యతే విశ్వం త్వయైతత్ సృజ్యతే జగత్।
త్వయైతత్ పాల్యతే దేవి త్వమత్స్యంతే చ సర్వదా॥72॥

విసృష్టౌ సృష్టిరూపాత్వం స్థితి రూపా చ పాలనే।
తథా సంహృతిరూపాంతే జగతోఽస్య జగన్మయే ॥73॥

మహావిద్యా మహామాయా మహామేధా మహాస్మృతిః।
మహామోహా చ భవతీ మహాదేవీ మహాసురీ ॥74॥

ప్రకృతిస్త్వం చ సర్వస్య గుణత్రయ విభావినీ।
కాళరాత్రిర్మహారాత్రిర్మోహరాత్రిశ్చ దారుణా॥75॥

త్వం శ్రీస్త్వమీశ్వరీ త్వం హ్రీస్త్వం బుద్ధిర్భోధలక్షణా।
లజ్జాపుష్టిస్తథా తుష్టిస్త్వం శాంతిః క్షాంతి రేవ చ॥76॥

ఖడ్గినీ శూలినీ ఘోరా గదినీ చక్రిణీ తథా।
శంఖిణీ చాపినీ బాణాభుశుండీపరిఘాయుధా॥77॥

సౌమ్యా సౌమ్యతరాశేషసౌమ్యేభ్యస్త్వతిసుందరీ
పరాపరాణాం పరమా త్వమేవ పరమేశ్వరీ॥78॥

యచ్చ కించిత్క్వచిద్వస్తు సదసద్వాఖిలాత్మికే।
తస్య సర్వస్య యా శక్తిః సా త్వం కిం స్తూయసేమయా॥79॥

యయా త్వయా జగత్ స్రష్టా జగత్పాతాత్తి యో జగత్।
సోఽపి నిద్రావశం నీతః కస్త్వాం స్తోతుమిహేశ్వరః॥80॥

విష్ణుః శరీరగ్రహణం అహమీశాన ఏవ చ
కారితాస్తే యతోఽతస్త్వాం కః స్తోతుం శక్తిమాన్ భవేత్॥81॥

సా త్వమిత్థం ప్రభావైః స్వైరుదారైర్దేవి సంస్తుతా।
మోహయైతౌ దురాధర్షావసురౌ మధుకైటభౌ ॥82॥

ప్రబోధం చ జగత్స్వామీ నీయతామచ్యుతా లఘు ॥83॥
బోధశ్చ క్రియతామస్య హంతుమేతౌ మహాసురౌ ॥83॥

ఋషిరువాచ ॥84॥

ఏవం స్తుతా తదా దేవీ తామసీ తత్ర వేధసా
విష్ణోః ప్రభోధనార్ధాయ నిహంతుం మధుకైటభౌ ॥85॥

నేత్రాస్యనాసికాబాహుహృదయేభ్యస్తథోరసః।
నిర్గమ్య దర్శనే తస్థౌ బ్రహ్మణో అవ్యక్తజన్మనః ॥86॥

ఉత్తస్థౌ చ జగన్నాథః స్తయా ముక్తో జనార్దనః।
ఏకార్ణవే అహిశయనాత్తతః స దదృశే చ తౌ ॥87॥

Know More : Durga Kavacham

మధుకైటభౌ దురాత్మానా వతివీర్యపరాక్రమౌ
క్రోధరక్తేక్షణావత్తుం బ్రహ్మణాం జనితోద్యమౌ ॥88॥

సముత్థాయ తతస్తాభ్యాం యుయుధే భగవాన్ హరిః
పంచవర్షసహస్త్రాణి బాహుప్రహరణో విభుః ॥89॥

తావప్యతిబలోన్మత్తౌ మహామాయావిమోహితౌ ॥90॥

ఉక్తవంతౌ వరోఽస్మత్తో వ్రియతామితి కేశవం ॥91॥

శ్రీ భగవానువాచ ॥92॥

భవేతామద్య మే తుష్టౌ మమ వధ్యావుభావపి ॥93॥

కిమన్యేన వరేణాత్ర ఏతావృద్ది వృతం మమ ॥94॥

ఋషిరువాచ ॥95॥

వంచితాభ్యామితి తదా సర్వమాపోమయం జగత్।
విలోక్య తాభ్యాం గదితో భగవాన్ కమలేక్షణః ॥96॥

ఆవాం జహి న యత్రోర్వీ సలిలేన పరిప్లుతా। ॥97॥

ఋషిరువాచ ॥98॥

తథేత్యుక్త్వా భగవతా శంఖచక్రగదాభృతా।
కృత్వా చక్రేణ వై ఛిన్నే జఘనే శిరసీ తయోః ॥99॥

ఏవమేషా సముత్పన్నా బ్రహ్మణా సంస్తుతా స్వయం।
ప్రభావమస్యా దేవ్యాస్తు భూయః శృణు వదామి తే ॥100॥

॥ జయ జయ శ్రీ స్వస్తి శ్రీమార్కండేయపురాణే సావర్ణికే మన్వంతరే దేవీమహాత్మ్యే మధుకైటభవధో నామ ప్రధమోఽధ్యాయః ॥

ఆహుతి

ఓం ఏం సాంగాయై సాయుధాయై సశక్తికాయై సపరివారాయై సవాహనాయై ఏం బీజాధిష్టాయై మహా కాళికాయై మహా అహుతిం సమర్పయామి నమః స్వాహా ॥

॥ देवी माहात्म्यम् ॥
॥ श्रीदुर्गायै नमः ॥
॥ अथ श्रीदुर्गासप्तशती ॥
॥ मधुकैटभवधो नाम प्रथमोऽध्यायः ॥

अस्य श्री प्रधम चरित्रस्य ब्रह्मा ऋषिः । महाकाली देवता । गायत्री छंदः । नंदा शक्तिः । रक्त दंतिका बीजम् । अग्निस्तत्वम् । ऋग्वेदः स्वरूपम् । श्री महाकाली प्रीत्यर्धे प्रधम चरित्र जपे विनियोगः ।

ध्यानं
खड्गं चक्र गदेषुचाप परिघा शूलं भुशुंडीं शिरः
शंंखं संदधतीं करैस्त्रिनयनां सर्वांंगभूषावृताम् ।
यां हंतुं मधुकैभौ जलजभूस्तुष्टाव सुप्ते हरौ
नीलाश्मद्युति मास्यपाददशकां सेवे महाकालिकां॥

ॐ नमश्चंडिकायै
ॐ ऐं मार्कंडेय उवाच॥1॥

सावर्णिः सूर्यतनयो योमनुः कथ्यतेऽष्टमः।
निशामय तदुत्पत्तिं विस्तराद्गदतो मम ॥2॥

महामायानुभावेन यथा मन्वंतराधिपः
स बभूव महाभागः सावर्णिस्तनयो रवेः ॥3॥

स्वारोचिषेऽंतरे पूर्वं चैत्रवंशसमुद्भवः।
सुरथो नाम राजाऽभूत् समस्ते क्षितिमंडले ॥4॥

तस्य पालयतः सम्यक् प्रजाः पुत्रानिवौरसान्।
बभूवुः शत्रवो भूपाः कोलाविध्वंसिनस्तदा ॥5॥

तस्य तैरभवद्युद्धं अतिप्रबलदंडिनः।
न्यूनैरपि स तैर्युद्धे कोलाविध्वंसिभिर्जितः ॥6॥

ततः स्वपुरमायातो निजदेशाधिपोऽभवत्।
आक्रांतः स महाभागस्तैस्तदा प्रबलारिभिः ॥7॥

अमात्यैर्बलिभिर्दुष्टै र्दुर्बलस्य दुरात्मभिः।
कोशो बलं चापहृतं तत्रापि स्वपुरे ततः ॥8॥

ततो मृगयाव्याजेन हृतस्वाम्यः स भूपतिः।
एकाकी हयमारुह्य जगाम गहनं वनम् ॥9॥

सतत्राश्रममद्राक्षी द्द्विजवर्यस्य मेधसः।
प्रशांतश्वापदाकीर्ण मुनिशिष्योपशोभितम् ॥10॥

तस्थौ कंचित्स कालं च मुनिना तेन सत्कृतः।
इतश्चेतश्च विचरंस्तस्मिन् मुनिवराश्रमे॥11॥

सोऽचिंतयत्तदा तत्र ममत्वाकृष्टचेतनः। ॥12॥

मत्पूर्वैः पालितं पूर्वं मयाहीनं पुरं हि तत्
मद्भृत्यैस्तैरसद्वृत्तैः र्धर्मतः पाल्यते न वा ॥13॥

न जाने स प्रधानो मे शूर हस्तीसदामदः
मम वैरिवशं यातः कान्भोगानुपलप्स्यते ॥14॥

ये ममानुगता नित्यं प्रसादधनभोजनैः
अनुवृत्तिं ध्रुवं तेऽद्य कुर्वंत्यन्यमहीभृतां ॥15॥

असम्यग्व्ययशीलैस्तैः कुर्वद्भिः सततं व्ययं
संचितः सोऽतिदुःखेन क्षयं कोशो गमिष्यति ॥16॥

एतच्चान्यच्च सततं चिंतयामास पार्थिवः
तत्र विप्राश्रमाभ्याशे वैश्यमेकं ददर्श सः ॥17॥

स पृष्टस्तेन कस्त्वं भो हेतुश्च आगमनेऽत्र कः
सशोक इव कस्मात्वं दुर्मना इव लक्ष्यसे। ॥18॥

इत्याकर्ण्य वचस्तस्य भूपतेः प्रणायोदितम्
प्रत्युवाच स तं वैश्यः प्रश्रयावनतो नृपम्॥19॥

वैश्य उवाच ॥20॥

समाधिर्नाम वैश्योऽहमुत्पन्नो धनिनां कुले
पुत्रदारैर्निरस्तश्च धनलोभाद् असाधुभिः॥21॥

विहीनश्च धनैदारैः पुत्रैरादाय मे धनम्।
वनमभ्यागतो दुःखी निरस्तश्चाप्तबंधुभिः॥22॥

सोऽहं न वेद्मि पुत्राणां कुशलाकुशलात्मिकाम्।
प्रवृत्तिं स्वजनानां च दाराणां चात्र संस्थितः॥23॥

किं नु तेषां गृहे क्षेमं अक्षेमं किंनु सांप्रतं
कथं तेकिंनुसद्वृत्ता दुर्वृत्ता किंनुमेसुताः॥24॥

राजोवाच॥25॥

यैर्निरस्तो भवा~ंल्लुब्धैः पुत्रदारादिभिर्धनैः॥26॥

तेषु किं भवतः स्नेह मनुबध्नाति मानसम्॥27॥

वैश्य उवाच ॥28॥

एवमेतद्यथा प्राह भवानस्मद्गतं वचः
किं करोमि न बध्नाति मम निष्टुरतां मनः॥29॥

ऐः संत्यज्य पितृस्नेहं धन लुब्धैर्निराकृतः
पतिःस्वजनहार्दं च हार्दितेष्वेव मे मनः। ॥30॥

किमेतन्नाभिजानामि जानन्नपि महामते
यत्प्रेम प्रवणं चित्तं विगुणेष्वपि बंधुषु॥31॥

तेषां कृते मे निःश्वासो दौर्मनस्यं चजायते॥32॥

अरोमि किं यन्न मनस्तेष्वप्रीतिषु निष्ठुरम् ॥33॥

माकंडेय उवाच ॥34॥

ततस्तौ सहितौ विप्र तंमुनिं समुपस्थितौ॥35॥

समाधिर्नाम वैश्योऽसौ स च पार्धिव सत्तमः॥36॥

कृत्वा तु तौ यथान्याय्यं यथार्हं तेन संविदम्।
उपविष्टौ कथाः काश्चित्​च्चक्रतुर्वैश्यपार्धिवौ॥37॥

राजो​उवाच ॥38॥

भगवंस्त्वामहं प्रष्टुमिच्छाम्येकं वदस्वतत् ॥39॥

दुःखाय यन्मे मनसः स्वचित्तायत्ततां विना॥40॥

मआनतोऽपि यथाज्ञस्य किमेतन्मुनिसत्तमः ॥41॥

अयं च इकृतः पुत्रैः दारैर्भृत्यैस्तथोज्घितः
स्वजनेन च संत्यक्तः स्तेषु हार्दी तथाप्यति ॥42॥

एव मेष तथाहं च द्वावप्त्यंतदुःखितौ।
दृष्टदोषेऽपि विषये ममत्वाकृष्टमानसौ ॥43॥

तत्केनैतन्महाभाग यन्मोहॊ ज्ञानिनोरपि
ममास्य च भवत्येषा विवेकांधस्य मूढता ॥44॥

ऋषिरुवाच॥45॥

ज्ञान मस्ति समस्तस्य जंतोर्व्षय गोचरे।
विषयश्च महाभाग यांति चैवं पृथक्पृथक्॥46॥

केचिद्दिवा तथा रात्रौ प्राणिनः स्तुल्यदृष्टयः ॥47॥

ज्ञानिनो मनुजाः सत्यं किं तु ते न हि केवलम्।
यतो हि ज्ञानिनः सर्वे पशुपक्षिमृगादयः॥48॥

ज्ञानं च तन्मनुष्याणां यत्तेषां मृगपक्षिणां
मनुष्याणां च यत्तेषां तुल्यमन्यत्तथोभयोः॥49॥

ज्ञानेऽपि सति पश्यैतान् पतगांछाबचंचुषु।
कणमोक्षादृतान् मोहात्पीड्यमानानपि क्षुधा॥50॥

मानुषा मनुजव्याघ्र साभिलाषाः सुतान् प्रति
लोभात् प्रत्युपकाराय नन्वेतान् किं न पश्यसि॥51॥

तथापि ममतावर्ते मोहगर्ते निपातिताः
महामाया प्रभावेण संसारस्थितिकारिणा॥52॥

तन्नात्र विस्मयः कार्यो योगनिद्रा जगत्पतेः।
महामाया हरेश्चैषा तया सम्मोह्यते जगत्॥53॥

ज्ङानिनामपि चेतांसि देवी भगवती हि सा
बलादाक्ऱ्ष्यमोहाय महामाया प्रयच्छति ॥54॥

तया विसृज्यते विश्वं जगदेतच्चराचरम् ।
सैषा प्रसन्ना वरदा नृणां भवति मुक्तये ॥55॥

सा विद्या परमा मुक्तेर्हेतुभूता सनातनी
संसारबंधहेतुश्च सैव सर्वेश्वरेश्वरी॥56॥

राजोवाच॥57॥

भगवन् काहि सा देवी मामायेति यां भवान् ।
ब्रवीति क्थमुत्पन्ना सा कर्मास्याश्च किं द्विज॥58॥

यत्प्रभावा च सा देवी यत्स्वरूपा यदुद्भवा।
तत्सर्वं श्रोतुमिच्छामि त्वत्तो ब्रह्मविदां वर॥59॥

ऋषिरुवाच ॥60॥

नित्यैव सा जगन्मूर्तिस्तया सर्वमिदं ततम्॥61॥

तथापि तत्समुत्पत्तिर्बहुधा श्रूयतां ममः॥62॥

देवानां कार्यसिद्ध्यर्थं आविर्भवति सा यदा।
उत्पन्नेति तदा लोके सा नित्याप्यभिधीयते ॥63॥

योगनिद्रां यदा विष्णुर्जगत्येकार्णवीकृते।
आस्तीर्य शेषमभजत् कल्पांते भगवान् प्रभुः॥64॥

तदा द्वावसुरौ घोरौ विख्यातौ मधुकैटभौ।
विष्णुकर्णमलोद्भूतौ हंतुं ब्रह्माणमुद्यतौ॥65॥

स नाभि कमले विष्णोः स्थितो ब्रह्मा प्रजापतिः
दृष्ट्वा तावसुरौ चोग्रौ प्रसुप्तं च जनार्दनम्॥66॥

तुष्टाव योगनिद्रां तामेकाग्रहृदयः स्थितः
विबोधनार्धाय हरेर्हरिनेत्रकृतालयाम् ॥67॥

विश्वेश्वरीं जगद्धात्रीं स्थितिसंहारकारिणीम्।
निद्रां भगवतीं विष्णोरतुलां तेजसः प्रभुः ॥68॥

ब्रह्मोवाच ॥69॥

त्वं स्वाहा त्वं स्वधा त्वंहि वषट्कारः स्वरात्मिका।
सुधा त्वमक्षरे नित्ये त्रिधा मात्रात्मिका स्थिता॥70॥

अर्धमात्रा स्थिता नित्या यानुच्चार्याविशेषतः
त्वमेव सा त्वं सावित्री त्वं देव जननी परा ॥71॥

त्वयैतद्धार्यते विश्वं त्वयैतत् सृज्यते जगत्।
त्वयैतत् पाल्यते देवि त्वमत्स्यंते च सर्वदा॥72॥

विसृष्टौ सृष्टिरूपात्वं स्थिति रूपा च पालने।
तथा संहृतिरूपांते जगतोऽस्य जगन्मये ॥73॥

महाविद्या महामाया महामेधा महास्मृतिः।
महामोहा च भवती महादेवी महासुरी ॥74॥

प्रकृतिस्त्वं च सर्वस्य गुणत्रय विभाविनी।
कालरात्रिर्महारात्रिर्मोहरात्रिश्च दारुणा॥75॥

त्वं श्रीस्त्वमीश्वरी त्वं ह्रीस्त्वं बुद्धिर्भोधलक्षणा।
लज्जापुष्टिस्तथा तुष्टिस्त्वं शांतिः क्षांति रेव च॥76॥

खड्गिनी शूलिनी घोरा गदिनी चक्रिणी तथा।
शंखिणी चापिनी बाणाभुशुंडीपरिघायुधा॥77॥

सौम्या सौम्यतराशेषसौम्येभ्यस्त्वतिसुंदरी
परापराणां परमा त्वमेव परमेश्वरी॥78॥

यच्च किंचित्क्वचिद्वस्तु सदसद्वाखिलात्मिके।
तस्य सर्वस्य या शक्तिः सा त्वं किं स्तूयसेमया॥79॥

यया त्वया जगत् स्रष्टा जगत्पातात्ति यो जगत्।
सोऽपि निद्रावशं नीतः कस्त्वां स्तोतुमिहेश्वरः॥80॥

विष्णुः शरीरग्रहणं अहमीशान एव च
कारितास्ते यतोऽतस्त्वां कः स्तोतुं शक्तिमान् भवेत्॥81॥

सा त्वमित्थं प्रभावैः स्वैरुदारैर्देवि संस्तुता।
मोहयैतौ दुराधर्षावसुरौ मधुकैटभौ ॥82॥

प्रबोधं च जगत्स्वामी नीयतामच्युता लघु ॥83॥
बोधश्च क्रियतामस्य हंतुमेतौ महासुरौ ॥83॥

ऋषिरुवाच ॥84॥

एवं स्तुता तदा देवी तामसी तत्र वेधसा
विष्णोः प्रभोधनार्धाय निहंतुं मधुकैटभौ ॥85॥

नेत्रास्यनासिकाबाहुहृदयेभ्यस्तथोरसः।
निर्गम्य दर्शने तस्थौ ब्रह्मणो अव्यक्तजन्मनः ॥86॥

उत्तस्थौ च जगन्नाथः स्तया मुक्तो जनार्दनः।
एकार्णवे अहिशयनात्ततः स ददृशे च तौ ॥87॥

Know More : Durga Kavach

मधुकैटभौ दुरात्माना वतिवीर्यपराक्रमौ
क्रोधरक्तेक्षणावत्तुं ब्रह्मणां जनितोद्यमौ ॥88॥

समुत्थाय ततस्ताभ्यां युयुधे भगवान् हरिः
पंचवर्षसहस्त्राणि बाहुप्रहरणो विभुः ॥89॥

तावप्यतिबलोन्मत्तौ महामायाविमोहितौ ॥90॥

उक्तवंतौ वरोऽस्मत्तो व्रियतामिति केशवम् ॥91॥

श्री भगवानुवाच ॥92॥

भवेतामद्य मे तुष्टौ मम वध्यावुभावपि ॥93॥

किमन्येन वरेणात्र एतावृद्दि वृतं मम ॥94॥

ऋषिरुवाच ॥95॥

वंचिताभ्यामिति तदा सर्वमापोमयं जगत्।
विलोक्य ताभ्यां गदितो भगवान् कमलेक्षणः ॥96॥

आवां जहि न यत्रोर्वी सलिलेन परिप्लुता। ॥97॥

ऋषिरुवाच ॥98॥

तथेत्युक्त्वा भगवता शंखचक्रगदाभृता।
कृत्वा चक्रेण वै छिन्ने जघने शिरसी तयोः ॥99॥

एवमेषा समुत्पन्ना ब्रह्मणा संस्तुता स्वयम्।
प्रभावमस्या देव्यास्तु भूयः शृणु वदामि ते ॥100॥

॥ जय जय श्री स्वस्ति श्रीमार्कंडेयपुराणे सावर्णिके मन्वंतरे देवीमहात्म्ये मधुकैटभवधो नाम प्रधमोऽध्यायः ॥

आहुति

ॐ एं सांगायै सायुधायै सशक्तिकायै सपरिवारायै सवाहनायै एं बीजाधिष्टायै महा कालिकायै महा अहुतिं समर्पयामि नमः स्वाहा ॥

॥ dēvī māhātmyam ॥
॥ śrīdurgāyai namaḥ ॥
॥ atha śrīdurgāsaptaśatī ॥
॥ madhukaiṭabhavadhō nāma prathamō’dhyāyaḥ ॥

asya śrī pradhama charitrasya brahmā ṛṣiḥ । mahākāḻī dēvatā । gāyatrī Chandaḥ । nandā śaktiḥ । rakta dantikā bījam । agnistatvam । ṛgvēdaḥ svarūpam । śrī mahākāḻī prītyardhē pradhama charitra japē viniyōgaḥ ।

dhyānaṃ
khaḍgaṃ chakra gadēṣuchāpa parighā śūlaṃ bhuśuṇḍīṃ śiraḥ
śaṃṅkhaṃ sandadhatīṃ karaistrinayanāṃ sarvāṃṅgabhūṣāvṛtām ।
yāṃ hantuṃ madhukaibhau jalajabhūstuṣṭāva suptē harau
nīlāśmadyuti māsyapādadaśakāṃ sēvē mahākāḻikāṃ॥

ōṃ namaśchaṇḍikāyai
ōṃ aiṃ mārkaṇḍēya uvācha॥1॥

sāvarṇiḥ sūryatanayō yōmanuḥ kathyatē’ṣṭamaḥ।
niśāmaya tadutpattiṃ vistarādgadatō mama ॥2॥

mahāmāyānubhāvēna yathā manvantarādhipaḥ
sa babhūva mahābhāgaḥ sāvarṇistanayō ravēḥ ॥3॥

svārōchiṣē’ntarē pūrvaṃ chaitravaṃśasamudbhavaḥ।
surathō nāma rājā’bhūt samastē kṣitimaṇḍalē ॥4॥

tasya pālayataḥ samyak prajāḥ putrānivaurasān।
babhūvuḥ śatravō bhūpāḥ kōlāvidhvaṃsinastadā ॥5॥

tasya tairabhavadyuddhaṃ atiprabaladaṇḍinaḥ।
nyūnairapi sa tairyuddhē kōlāvidhvaṃsibhirjitaḥ ॥6॥

tataḥ svapuramāyātō nijadēśādhipō’bhavat।
ākrāntaḥ sa mahābhāgastaistadā prabalāribhiḥ ॥7॥

amātyairbalibhirduṣṭai rdurbalasya durātmabhiḥ।
kōśō balaṃ chāpahṛtaṃ tatrāpi svapurē tataḥ ॥8॥

tatō mṛgayāvyājēna hṛtasvāmyaḥ sa bhūpatiḥ।
ēkākī hayamāruhya jagāma gahanaṃ vanam ॥9॥

satatrāśramamadrākṣī ddvijavaryasya mēdhasaḥ।
praśāntaśvāpadākīrṇa muniśiṣyōpaśōbhitam ॥10॥

tasthau kañchitsa kālaṃ cha muninā tēna satkṛtaḥ।
itaśchētaścha vicharaṃstasmin munivarāśramē॥11॥

sō’chintayattadā tatra mamatvākṛṣṭachētanaḥ। ॥12॥

matpūrvaiḥ pālitaṃ pūrvaṃ mayāhīnaṃ puraṃ hi tat
madbhṛtyaistairasadvṛttaiḥ rdharmataḥ pālyatē na vā ॥13॥

na jānē sa pradhānō mē śūra hastīsadāmadaḥ
mama vairivaśaṃ yātaḥ kānbhōgānupalapsyatē ॥14॥

yē mamānugatā nityaṃ prasādadhanabhōjanaiḥ
anuvṛttiṃ dhruvaṃ tē’dya kurvantyanyamahībhṛtāṃ ॥15॥

asamyagvyayaśīlaistaiḥ kurvadbhiḥ satataṃ vyayaṃ
sañchitaḥ sō’tiduḥkhēna kṣayaṃ kōśō gamiṣyati ॥16॥

ētachchānyachcha satataṃ chintayāmāsa pārthivaḥ
tatra viprāśramābhyāśē vaiśyamēkaṃ dadarśa saḥ ॥17॥

sa pṛṣṭastēna kastvaṃ bhō hētuścha āgamanē’tra kaḥ
saśōka iva kasmātvaṃ durmanā iva lakṣyasē। ॥18॥

ityākarṇya vachastasya bhūpatēḥ praṇāyōditam
pratyuvācha sa taṃ vaiśyaḥ praśrayāvanatō nṛpam॥19॥

vaiśya uvācha ॥20॥

samādhirnāma vaiśyō’hamutpannō dhanināṃ kulē
putradārairnirastaścha dhanalōbhād asādhubhiḥ॥21॥

vihīnaścha dhanaidāraiḥ putrairādāya mē dhanam।
vanamabhyāgatō duḥkhī nirastaśchāptabandhubhiḥ॥22॥

sō’haṃ na vēdmi putrāṇāṃ kuśalākuśalātmikām।
pravṛttiṃ svajanānāṃ cha dārāṇāṃ chātra saṃsthitaḥ॥23॥

kiṃ nu tēṣāṃ gṛhē kṣēmaṃ akṣēmaṃ kinnu sāmprataṃ
kathaṃ tēkinnusadvṛttā durvṛttā kinnumēsutāḥ॥24॥

rājōvācha॥25॥

yairnirastō bhavā~ṃllubdhaiḥ putradārādibhirdhanaiḥ॥26॥

tēṣu kiṃ bhavataḥ snēha manubadhnāti mānasam॥27॥

vaiśya uvācha ॥28॥

ēvamētadyathā prāha bhavānasmadgataṃ vachaḥ
kiṃ karōmi na badhnāti mama niṣṭuratāṃ manaḥ॥29॥

aiḥ santyajya pitṛsnēhaṃ dhana lubdhairnirākṛtaḥ
patiḥsvajanahārdaṃ cha hārditēṣvēva mē manaḥ। ॥30॥

kimētannābhijānāmi jānannapi mahāmatē
yatprēma pravaṇaṃ chittaṃ viguṇēṣvapi bandhuṣu॥31॥

tēṣāṃ kṛtē mē niḥśvāsō daurmanasyaṃ chajāyatē॥32॥

arōmi kiṃ yanna manastēṣvaprītiṣu niṣṭhuram ॥33॥

mākaṇḍēya uvācha ॥34॥

tatastau sahitau vipra tammuniṃ samupasthitau॥35॥

samādhirnāma vaiśyō’sau sa cha pārdhiva sattamaḥ॥36॥

kṛtvā tu tau yathānyāyyaṃ yathārhaṃ tēna saṃvidam।
upaviṣṭau kathāḥ kāśchit​​chchakraturvaiśyapārdhivau॥37॥

rājō​​uvācha ॥38॥

bhagavṃstvāmahaṃ praṣṭumichChāmyēkaṃ vadasvatat ॥39॥

duḥkhāya yanmē manasaḥ svachittāyattatāṃ vinā॥40॥

maānatō’pi yathājñasya kimētanmunisattamaḥ ॥41॥

ayaṃ cha ikṛtaḥ putraiḥ dārairbhṛtyaistathōjghitaḥ
svajanēna cha santyaktaḥ stēṣu hārdī tathāpyati ॥42॥

ēva mēṣa tathāhaṃ cha dvāvaptyantaduḥkhitau।
dṛṣṭadōṣē’pi viṣayē mamatvākṛṣṭamānasau ॥43॥

tatkēnaitanmahābhāga yanmōho jñāninōrapi
mamāsya cha bhavatyēṣā vivēkāndhasya mūḍhatā ॥44॥

ṛṣiruvācha॥45॥

jñāna masti samastasya jantōrvṣaya gōcharē।
viṣayaścha mahābhāga yānti chaivaṃ pṛthakpṛthak॥46॥

kēchiddivā tathā rātrau prāṇinaḥ stulyadṛṣṭayaḥ ॥47॥

jñāninō manujāḥ satyaṃ kiṃ tu tē na hi kēvalam।
yatō hi jñāninaḥ sarvē paśupakṣimṛgādayaḥ॥48॥

jñānaṃ cha tanmanuṣyāṇāṃ yattēṣāṃ mṛgapakṣiṇāṃ
manuṣyāṇāṃ cha yattēṣāṃ tulyamanyattathōbhayōḥ॥49॥

jñānē’pi sati paśyaitān patagāñChābachañchuṣu।
kaṇamōkṣādṛtān mōhātpīḍyamānānapi kṣudhā॥50॥

Know More : Durga Chalisa

mānuṣā manujavyāghra sābhilāṣāḥ sutān prati
lōbhāt pratyupakārāya nanvētān kiṃ na paśyasi॥51॥

tathāpi mamatāvartē mōhagartē nipātitāḥ
mahāmāyā prabhāvēṇa saṃsārasthitikāriṇā॥52॥

tannātra vismayaḥ kāryō yōganidrā jagatpatēḥ।
mahāmāyā harēśchaiṣā tayā sammōhyatē jagat॥53॥

jṅānināmapi chētāṃsi dēvī bhagavatī hi sā
balādākRṣyamōhāya mahāmāyā prayachChati ॥54॥

tayā visṛjyatē viśvaṃ jagadētachcharācharam ।
saiṣā prasannā varadā nṛṇāṃ bhavati muktayē ॥55॥

sā vidyā paramā muktērhētubhūtā sanātanī
saṃsārabandhahētuścha saiva sarvēśvarēśvarī॥56॥

rājōvācha॥57॥

bhagavan kāhi sā dēvī māmāyēti yāṃ bhavān ।
bravīti kthamutpannā sā karmāsyāścha kiṃ dvija॥58॥

yatprabhāvā cha sā dēvī yatsvarūpā yadudbhavā।
tatsarvaṃ śrōtumichChāmi tvattō brahmavidāṃ vara॥59॥

ṛṣiruvācha ॥60॥

nityaiva sā jaganmūrtistayā sarvamidaṃ tatam॥61॥

tathāpi tatsamutpattirbahudhā śrūyatāṃ mamaḥ॥62॥

dēvānāṃ kāryasiddhyarthaṃ āvirbhavati sā yadā।
utpannēti tadā lōkē sā nityāpyabhidhīyatē ॥63॥

yōganidrāṃ yadā viṣṇurjagatyēkārṇavīkṛtē।
āstīrya śēṣamabhajat kalpāntē bhagavān prabhuḥ॥64॥

tadā dvāvasurau ghōrau vikhyātau madhukaiṭabhau।
viṣṇukarṇamalōdbhūtau hantuṃ brahmāṇamudyatau॥65॥

sa nābhi kamalē viṣṇōḥ sthitō brahmā prajāpatiḥ
dṛṣṭvā tāvasurau chōgrau prasuptaṃ cha janārdanam॥66॥

tuṣṭāva yōganidrāṃ tāmēkāgrahṛdayaḥ sthitaḥ
vibōdhanārdhāya harērharinētrakṛtālayām ॥67॥

viśvēśvarīṃ jagaddhātrīṃ sthitisaṃhārakāriṇīm।
nidrāṃ bhagavatīṃ viṣṇōratulāṃ tējasaḥ prabhuḥ ॥68॥

brahmōvācha ॥69॥

tvaṃ svāhā tvaṃ svadhā tvaṃhi vaṣaṭkāraḥ svarātmikā।
sudhā tvamakṣarē nityē tridhā mātrātmikā sthitā॥70॥

ardhamātrā sthitā nityā yānuchchāryāviśēṣataḥ
tvamēva sā tvaṃ sāvitrī tvaṃ dēva jananī parā ॥71॥

tvayaitaddhāryatē viśvaṃ tvayaitat sṛjyatē jagat।
tvayaitat pālyatē dēvi tvamatsyantē cha sarvadā॥72॥

visṛṣṭau sṛṣṭirūpātvaṃ sthiti rūpā cha pālanē।
tathā saṃhṛtirūpāntē jagatō’sya jaganmayē ॥73॥

mahāvidyā mahāmāyā mahāmēdhā mahāsmṛtiḥ।
mahāmōhā cha bhavatī mahādēvī mahāsurī ॥74॥

prakṛtistvaṃ cha sarvasya guṇatraya vibhāvinī।
kāḻarātrirmahārātrirmōharātriścha dāruṇā॥75॥

tvaṃ śrīstvamīśvarī tvaṃ hrīstvaṃ buddhirbhōdhalakṣaṇā।
lajjāpuṣṭistathā tuṣṭistvaṃ śāntiḥ kṣānti rēva cha॥76॥

khaḍginī śūlinī ghōrā gadinī chakriṇī tathā।
śaṅkhiṇī chāpinī bāṇābhuśuṇḍīparighāyudhā॥77॥

saumyā saumyatarāśēṣasaumyēbhyastvatisundarī
parāparāṇāṃ paramā tvamēva paramēśvarī॥78॥

yachcha kiñchitkvachidvastu sadasadvākhilātmikē।
tasya sarvasya yā śaktiḥ sā tvaṃ kiṃ stūyasēmayā॥79॥

yayā tvayā jagat sraṣṭā jagatpātātti yō jagat।
sō’pi nidrāvaśaṃ nītaḥ kastvāṃ stōtumihēśvaraḥ॥80॥

viṣṇuḥ śarīragrahaṇaṃ ahamīśāna ēva cha
kāritāstē yatō’tastvāṃ kaḥ stōtuṃ śaktimān bhavēt॥81॥

sā tvamitthaṃ prabhāvaiḥ svairudārairdēvi saṃstutā।
mōhayaitau durādharṣāvasurau madhukaiṭabhau ॥82॥

prabōdhaṃ cha jagatsvāmī nīyatāmachyutā laghu ॥83॥
bōdhaścha kriyatāmasya hantumētau mahāsurau ॥83॥

ṛṣiruvācha ॥84॥

ēvaṃ stutā tadā dēvī tāmasī tatra vēdhasā
viṣṇōḥ prabhōdhanārdhāya nihantuṃ madhukaiṭabhau ॥85॥

nētrāsyanāsikābāhuhṛdayēbhyastathōrasaḥ।
nirgamya darśanē tasthau brahmaṇō avyaktajanmanaḥ ॥86॥

uttasthau cha jagannāthaḥ stayā muktō janārdanaḥ।
ēkārṇavē ahiśayanāttataḥ sa dadṛśē cha tau ॥87॥

madhukaiṭabhau durātmānā vativīryaparākramau
krōdharaktēkṣaṇāvattuṃ brahmaṇāṃ janitōdyamau ॥88॥

samutthāya tatastābhyāṃ yuyudhē bhagavān hariḥ
pañchavarṣasahastrāṇi bāhupraharaṇō vibhuḥ ॥89॥

tāvapyatibalōnmattau mahāmāyāvimōhitau ॥90॥

uktavantau varō’smattō vriyatāmiti kēśavam ॥91॥

śrī bhagavānuvācha ॥92॥

bhavētāmadya mē tuṣṭau mama vadhyāvubhāvapi ॥93॥

kimanyēna varēṇātra ētāvṛddi vṛtaṃ mama ॥94॥

ṛṣiruvācha ॥95॥

vañchitābhyāmiti tadā sarvamāpōmayaṃ jagat।
vilōkya tābhyāṃ gaditō bhagavān kamalēkṣaṇaḥ ॥96॥

āvāṃ jahi na yatrōrvī salilēna pariplutā। ॥97॥

ṛṣiruvācha ॥98॥

tathētyuktvā bhagavatā śaṅkhachakragadābhṛtā।
kṛtvā chakrēṇa vai Chinnē jaghanē śirasī tayōḥ ॥99॥

ēvamēṣā samutpannā brahmaṇā saṃstutā svayam।
prabhāvamasyā dēvyāstu bhūyaḥ śṛṇu vadāmi tē ॥100॥

॥ jaya jaya śrī svasti śrīmārkaṇḍēyapurāṇē sāvarṇikē manvantarē dēvīmahātmyē madhukaiṭabhavadhō nāma pradhamō’dhyāyaḥ ॥

āhuti

ōṃ ēṃ sāṅgāyai sāyudhāyai saśaktikāyai saparivārāyai savāhanāyai ēṃ bījādhiṣṭāyai mahā kāḻikāyai mahā ahutiṃ samarpayāmi namaḥ svāhā ॥

….  ….