Durga Saptashati Chapter 7

చండముండ వధో నామ సప్తమోధ్యాయః ॥

ధ్యానం
ధ్యాయేం రత్న పీఠే శుకకల పఠితం శ్రుణ్వతీం శ్యామలాంగీం।
న్యస్తైకాంఘ్రిం సరోజే శశి శకల ధరాం వల్లకీం వాద యంతీం
కహలారాబద్ధ మాలాం నియమిత విలసచ్చోలికాం రక్త వస్త్రాం।
మాతంగీం శంఖ పాత్రాం మధుర మధుమదాం చిత్రకోద్భాసి భాలాం।

ఋషిరువాచ।

ఆజ్ఞప్తాస్తే తతోదైత్యా-శ్చండముండపురోగమాః।
చతురంగబలోపేతా యయురభ్యుద్యతాయుధాః॥1॥

దదృశుస్తే తతో దేవీ-మీషద్ధాసాం వ్యవస్థితాం।
సింహస్యోపరి శైలేంద్ర-శృంగే మహతికాంచనే॥2॥

తేదృష్ట్వాతాంసమాదాతు-ముద్యమంంచక్రురుద్యతాః
ఆకృష్టచాపాసిధరా-స్తథాఽన్యే తత్సమీపగాః॥3॥

తతః కోపం చకారోచ్చై-రంబికా తానరీన్ప్రతి।
కోపేన చాస్యా వదనం మషీవర్ణమభూత్తదా॥4॥

భ్రుకుటీకుటిలాత్తస్యా లలాటఫలకాద్ద్రుతం।
కాళీ కరాళ వదనా వినిష్క్రాంతాఽసిపాశినీ ॥5॥

విచిత్రఖట్వాంగధరా నరమాలావిభూషణా।
ద్వీపిచర్మపరీధానా శుష్కమాంసాఽతిభైరవా॥6॥

అతివిస్తారవదనా జిహ్వాలలనభీషణా।
నిమగ్నారక్తనయనా నాదాపూరితదిఙ్ముఖా ॥6॥

సా వేగేనాఽభిపతితా ఘూతయంతీ మహాసురాన్।
సైన్యే తత్ర సురారీణా-మభక్షయత తద్బలం ॥8॥

పార్ష్ణిగ్రాహాంకుశగ్రాహి-యోధఘంటాసమన్వితాన్।
సమాదాయైకహస్తేన ముఖే చిక్షేప వారణాన్ ॥9॥

తథైవ యోధం తురగై రథం సారథినా సహ।
నిక్షిప్య వక్త్రే దశనైశ్చర్వయత్యతిభైరవం ॥10॥

ఏకం జగ్రాహ కేశేషు గ్రీవాయామథ చాపరం।
పాదేనాక్రమ్యచైవాన్యమురసాన్యమపోథయత్ ॥11॥

తైర్ముక్తానిచ శస్త్రాణి మహాస్త్రాణి తథాసురైః।
ముఖేన జగ్రాహ రుషా దశనైర్మథితాన్యపి ॥12॥

బలినాం తద్బలం సర్వమసురాణాం దురాత్మనాం
మమర్దాభక్షయచ్చాన్యానన్యాంశ్చాతాడయత్తథా ॥13॥

అసినా నిహతాః కేచిత్కేచిత్ఖట్వాంగతాడితాః।
జగ్ముర్వినాశమసురా దంతాగ్రాభిహతాస్తథా ॥14॥

క్షణేన తద్భలం సర్వ మసురాణాం నిపాతితం।
దృష్ట్వా చండోఽభిదుద్రావ తాం కాళీమతిభీషణాం ॥15॥

శరవర్షైర్మహాభీమైర్భీమాక్షీం తాం మహాసురః।
ఛాదయామాస చక్రైశ్చ ముండః క్షిప్తైః సహస్రశః ॥16॥

తానిచక్రాణ్యనేకాని విశమానాని తన్ముఖం।
బభుర్యథార్కబింబాని సుబహూని ఘనోదరం ॥17॥

తతో జహాసాతిరుషా భీమం భైరవనాదినీ।
కాళీ కరాళవదనా దుర్దర్శశనోజ్జ్వలా ॥18॥

ఉత్థాయ చ మహాసింహం దేవీ చండమధావత।
గృహీత్వా చాస్య కేశేషు శిరస్తేనాసినాచ్ఛినత్ ॥19॥

అథ ముండోఽభ్యధావత్తాం దృష్ట్వా చండం నిపాతితం।
తమప్యపాత యద్భమౌ సా ఖడ్గాభిహతంరుషా ॥20॥

హతశేషం తతః సైన్యం దృష్ట్వా చండం నిపాతితం।
ముండంచ సుమహావీర్యం దిశో భేజే భయాతురం ॥21॥

శిరశ్చండస్య కాళీ చ గృహీత్వా ముండ మేవ చ।
ప్రాహ ప్రచండాట్టహాసమిశ్రమభ్యేత్య చండికాం ॥22॥

మయా తవా త్రోపహృతౌ చండముండౌ మహాపశూ।
యుద్ధయజ్ఞే స్వయం శుంభం నిశుంభం చహనిష్యసి ॥23॥

ఋషిరువాచ॥

తావానీతౌ తతో దృష్ట్వా చండ ముండౌ మహాసురౌ।
ఉవాచ కాళీం కళ్యాణీ లలితం చండికా వచః ॥24॥

యస్మాచ్చండం చ ముండం చ గృహీత్వా త్వముపాగతా।
చాముండేతి తతో లొకే ఖ్యాతా దేవీ భవిష్యసి ॥25॥

॥ జయ జయ శ్రీ మార్కండేయ పురాణే సావర్నికే మన్వంతరే దేవి మహత్మ్యే చండముండ వధో నామ సప్తమోధ్యాయ సమాప్తమ్ ॥

ఆహుతి
ఓం క్లీం జయంతీ సాంగాయై సశక్తికాయై సపరివారాయై సవాహనాయై కాళీ చాముండా దేవ్యై కర్పూర బీజాధిష్ఠాయై మహాహుతిం సమర్పయామి నమః స్వాహా ॥

चंडमुंड वधो नाम सप्तमोध्यायः ॥

ध्यानं
ध्यायें रत्न पीठे शुककल पठितं श्रुण्वतीं श्यामलांगीं।
न्यस्तैकांघ्रिं सरोजे शशि शकल धरां वल्लकीं वाद यंतीं
कहलाराबद्ध मालां नियमित विलसच्चोलिकां रक्त वस्त्रां।
मातंगीं शंख पात्रां मधुर मधुमदां चित्रकोद्भासि भालां।

ऋषिरुवाच।

आज्ञप्तास्ते ततोदैत्या-श्चंडमुंडपुरोगमाः।
चतुरंगबलोपेता ययुरभ्युद्यतायुधाः॥1॥

ददृशुस्ते ततो देवी-मीषद्धासां व्यवस्थिताम्।
सिंहस्योपरि शैलेंद्र-शृंगे महतिकांचने॥2॥

तेदृष्ट्वातांसमादातु-मुद्यमंंचक्रुरुद्यताः
आकृष्टचापासिधरा-स्तथाऽन्ये तत्समीपगाः॥3॥

ततः कोपं चकारोच्चै-रंबिका तानरीन्प्रति।
कोपेन चास्या वदनं मषीवर्णमभूत्तदा॥4॥

भ्रुकुटीकुटिलात्तस्या ललाटफलकाद्द्रुतम्।
काली कराल वदना विनिष्क्रांताऽसिपाशिनी ॥5॥

विचित्रखट्वांगधरा नरमालाविभूषणा।
द्वीपिचर्मपरीधाना शुष्कमांसाऽतिभैरवा॥6॥

अतिविस्तारवदना जिह्वाललनभीषणा।
निमग्नारक्तनयना नादापूरितदिङ्मुखा ॥6॥

सा वेगेनाऽभिपतिता घूतयंती महासुरान्।
सैन्ये तत्र सुरारीणा-मभक्षयत तद्बलम् ॥8॥

पार्ष्णिग्राहांकुशग्राहि-योधघंटासमन्वितान्।
समादायैकहस्तेन मुखे चिक्षेप वारणान् ॥9॥

तथैव योधं तुरगै रथं सारथिना सह।
निक्षिप्य वक्त्रे दशनैश्चर्वयत्यतिभैरवं ॥10॥

एकं जग्राह केशेषु ग्रीवायामथ चापरं।
पादेनाक्रम्यचैवान्यमुरसान्यमपोथयत् ॥11॥

तैर्मुक्तानिच शस्त्राणि महास्त्राणि तथासुरैः।
मुखेन जग्राह रुषा दशनैर्मथितान्यपि ॥12॥

बलिनां तद्बलं सर्वमसुराणां दुरात्मनां
ममर्दाभक्षयच्चान्यानन्यांश्चाताडयत्तथा ॥13॥

असिना निहताः केचित्केचित्खट्वांगताडिताः।
जग्मुर्विनाशमसुरा दंताग्राभिहतास्तथा ॥14॥

क्षणेन तद्भलं सर्व मसुराणां निपातितं।
दृष्ट्वा चंडोऽभिदुद्राव तां कालीमतिभीषणां ॥15॥

शरवर्षैर्महाभीमैर्भीमाक्षीं तां महासुरः।
छादयामास चक्रैश्च मुंडः क्षिप्तैः सहस्रशः ॥16॥

तानिचक्राण्यनेकानि विशमानानि तन्मुखम्।
बभुर्यथार्कबिंबानि सुबहूनि घनोदरं ॥17॥

ततो जहासातिरुषा भीमं भैरवनादिनी।
काली करालवदना दुर्दर्शशनोज्ज्वला ॥18॥

उत्थाय च महासिंहं देवी चंडमधावत।
गृहीत्वा चास्य केशेषु शिरस्तेनासिनाच्छिनत् ॥19॥

अथ मुंडोऽभ्यधावत्तां दृष्ट्वा चंडं निपातितम्।
तमप्यपात यद्भमौ सा खड्गाभिहतंरुषा ॥20॥

हतशेषं ततः सैन्यं दृष्ट्वा चंडं निपातितम्।
मुंडंच सुमहावीर्यं दिशो भेजे भयातुरम् ॥21॥

शिरश्चंडस्य काली च गृहीत्वा मुंड मेव च।
प्राह प्रचंडाट्टहासमिश्रमभ्येत्य चंडिकाम् ॥22॥

मया तवा त्रोपहृतौ चंडमुंडौ महापशू।
युद्धयज्ञे स्वयं शुंभं निशुंभं चहनिष्यसि ॥23॥

ऋषिरुवाच॥

तावानीतौ ततो दृष्ट्वा चंड मुंडौ महासुरौ।
उवाच कालीं कल्याणी ललितं चंडिका वचः ॥24॥

यस्माच्चंडं च मुंडं च गृहीत्वा त्वमुपागता।
चामुंडेति ततो लॊके ख्याता देवी भविष्यसि ॥25॥

॥ जय जय श्री मार्कंडेय पुराणे सावर्निके मन्वंतरे देवि महत्म्ये चंडमुंड वधो नाम सप्तमोध्याय समाप्तम् ॥

आहुति
ॐ क्लीं जयंती सांगायै सशक्तिकायै सपरिवारायै सवाहनायै काली चामुंडा देव्यै कर्पूर बीजाधिष्ठायै महाहुतिं समर्पयामि नमः स्वाहा ॥

chaṇḍamuṇḍa vadhō nāma saptamōdhyāyaḥ ॥

dhyānaṃ
dhyāyēṃ ratna pīṭhē śukakala paṭhitaṃ śruṇvatīṃ śyāmalāṅgīṃ।
nyastaikāṅghriṃ sarōjē śaśi śakala dharāṃ vallakīṃ vāda yantīṃ
kahalārābaddha mālāṃ niyamita vilasachchōlikāṃ rakta vastrāṃ।
mātaṅgīṃ śaṅkha pātrāṃ madhura madhumadāṃ chitrakōdbhāsi bhālāṃ।

ṛṣiruvācha।

ājñaptāstē tatōdaityā-śchaṇḍamuṇḍapurōgamāḥ।
chaturaṅgabalōpētā yayurabhyudyatāyudhāḥ॥1॥

dadṛśustē tatō dēvī-mīṣaddhāsāṃ vyavasthitām।
siṃhasyōpari śailēndra-śṛṅgē mahatikāñchanē॥2॥

tēdṛṣṭvātāṃsamādātu-mudyamaṃñchakrurudyatāḥ
ākṛṣṭachāpāsidharā-stathā’nyē tatsamīpagāḥ॥3॥

tataḥ kōpaṃ chakārōchchai-rambikā tānarīnprati।
kōpēna chāsyā vadanaṃ maṣīvarṇamabhūttadā॥4॥

bhrukuṭīkuṭilāttasyā lalāṭaphalakāddrutam।
kāḻī karāḻa vadanā viniṣkrāntā’sipāśinī ॥5॥

vichitrakhaṭvāṅgadharā naramālāvibhūṣaṇā।
dvīpicharmaparīdhānā śuṣkamāṃsā’tibhairavā॥6॥

ativistāravadanā jihvālalanabhīṣaṇā।
nimagnāraktanayanā nādāpūritadiṅmukhā ॥6॥

sā vēgēnā’bhipatitā ghūtayantī mahāsurān।
sainyē tatra surārīṇā-mabhakṣayata tadbalam ॥8॥

pārṣṇigrāhāṅkuśagrāhi-yōdhaghaṇṭāsamanvitān।
samādāyaikahastēna mukhē chikṣēpa vāraṇān ॥9॥

tathaiva yōdhaṃ turagai rathaṃ sārathinā saha।
nikṣipya vaktrē daśanaiścharvayatyatibhairavaṃ ॥10॥

Know More : Sri Durga Chalisa

ēkaṃ jagrāha kēśēṣu grīvāyāmatha chāparaṃ।
pādēnākramyachaivānyamurasānyamapōthayat ॥11॥

tairmuktānicha śastrāṇi mahāstrāṇi tathāsuraiḥ।
mukhēna jagrāha ruṣā daśanairmathitānyapi ॥12॥

balināṃ tadbalaṃ sarvamasurāṇāṃ durātmanāṃ
mamardābhakṣayachchānyānanyāṃśchātāḍayattathā ॥13॥

asinā nihatāḥ kēchitkēchitkhaṭvāṅgatāḍitāḥ।
jagmurvināśamasurā dantāgrābhihatāstathā ॥14॥

kṣaṇēna tadbhalaṃ sarva masurāṇāṃ nipātitaṃ।
dṛṣṭvā chaṇḍō’bhidudrāva tāṃ kāḻīmatibhīṣaṇāṃ ॥15॥

śaravarṣairmahābhīmairbhīmākṣīṃ tāṃ mahāsuraḥ।
Chādayāmāsa chakraiścha muṇḍaḥ kṣiptaiḥ sahasraśaḥ ॥16॥

tānichakrāṇyanēkāni viśamānāni tanmukham।
babhuryathārkabimbāni subahūni ghanōdaraṃ ॥17॥

tatō jahāsātiruṣā bhīmaṃ bhairavanādinī।
kāḻī karāḻavadanā durdarśaśanōjjvalā ॥18॥

utthāya cha mahāsiṃhaṃ dēvī chaṇḍamadhāvata।
gṛhītvā chāsya kēśēṣu śirastēnāsināchChinat ॥19॥

atha muṇḍō’bhyadhāvattāṃ dṛṣṭvā chaṇḍaṃ nipātitam।
tamapyapāta yadbhamau sā khaḍgābhihataṃruṣā ॥20॥

hataśēṣaṃ tataḥ sainyaṃ dṛṣṭvā chaṇḍaṃ nipātitam।
muṇḍañcha sumahāvīryaṃ diśō bhējē bhayāturam ॥21॥

śiraśchaṇḍasya kāḻī cha gṛhītvā muṇḍa mēva cha।
prāha prachaṇḍāṭṭahāsamiśramabhyētya chaṇḍikām ॥22॥

mayā tavā trōpahṛtau chaṇḍamuṇḍau mahāpaśū।
yuddhayajñē svayaṃ śumbhaṃ niśumbhaṃ chahaniṣyasi ॥23॥

ṛṣiruvācha॥

tāvānītau tatō dṛṣṭvā chaṇḍa muṇḍau mahāsurau।
uvācha kāḻīṃ kaḻyāṇī lalitaṃ chaṇḍikā vachaḥ ॥24॥

yasmāchchaṇḍaṃ cha muṇḍaṃ cha gṛhītvā tvamupāgatā।
chāmuṇḍēti tatō lokē khyātā dēvī bhaviṣyasi ॥25॥

॥ jaya jaya śrī mārkaṇḍēya purāṇē sāvarnikē manvantarē dēvi mahatmyē chaṇḍamuṇḍa vadhō nāma saptamōdhyāya samāptam ॥

āhuti
ōṃ klīṃ jayantī sāṅgāyai saśaktikāyai saparivārāyai savāhanāyai kāḻī chāmuṇḍā dēvyai karpūra bījādhiṣṭhāyai mahāhutiṃ samarpayāmi namaḥ svāhā ॥